ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΑΓΩΝΑΣ» ΞΑΝΘΗΣ
(29/11/2012)
«Κι όμως ο Υπουργός
Παιδείας
βρίσκεται ακόμα στη θέση του»
Γράφει ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα
Τουλάχιστον ανεξήγητη για να μην πω προκλητική είναι η
απόφαση των αρμοδίων υπηρεσιών του υπουργείου εθνικής παιδείας και θρησκευμάτων
αναφορικά με την υπόθεση των 22 παιδιών του Εχίνου, τα οποία παρόλο που δε
φοίτησαν στο υποχρεωτικό από το 2008 νηπιαγωγείο, φοιτούν εδώ και λίγες μέρες
κανονικά στο δημοτικό σχολείο ενώ κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά και
κατηγορηματικά από την ίδια τη νομοθεσία.
Για όσους δε γνωρίζουν το θέμα, θυμίζω πως τα 22 αυτά παιδιά
δε φοίτησαν σε νηπιαγωγείο, όχι γιατί δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα αλλά γιατί
οι γονείς τους προσπάθησαν να πιέσουν για την ίδρυση και λειτουργία δίγλωσσων
νηπιαγωγείων, όπου παράλληλα με την ελληνική θα διδάσκεται και η τουρκική
γλώσσα δεν τα έστειλαν.
Όταν όμως στην αρχή της σχολικής χρονιάς η διεύθυνση πρωτοβάθμιας
εκπαίδευσης Ξάνθης θέλησε να εφαρμόσει το νόμο και δεν έκανε δεκτές τις
εγγραφές αυτών των παιδιών στο δημοτικό, ξεσηκώθηκαν οι πάντες ζητώντας την
κανονική φοίτηση των παιδιών αυτών στο δημοτικό.
Επί μήνες ολόκληρους υπήρξαν διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων,
έντονο παρασκήνιο και εμπλοκή παραγόντων και πολιτικών που δεν έχουν καμία
απολύτως σχέση με τον τομέα της εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα στο τέλος το
υπουργείο παιδείας να υποχωρήσει και να δεχτεί κανονικά τα παιδιά αυτά στο
δημοτικό.
Εδώ όμως υπάρχουν δυο πολύ βασικές παρατηρήσεις, τις οποίες
πιστεύω πως αξίζει να επισημάνω. Η πρώτη έχει να κάνει με την ξεκάθαρη
παραβίαση της ισχύουσας νομοθεσίας από υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου
παιδείας και την ίδια στιγμή η επίσημη πολιτεία ζητάει απ' όλους εμάς μα
εφαρμόζουμε πιστά και κατά γράμμα τους νόμους.
Ε αυτό δε νομίζω να συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα, ούτε καν
σε τριτοκοσμική, να παραβιάζει δηλαδή το ίδιο το κράτος τους νόμους και
ταυτόχρονα να ζητά από τους πολίτες να τους εφαρμόζουν.
Αυτό όμως είναι κατά την άποψη μου το λιγότερο αφού υπάρχει
κάτι πολύ πιο σημαντικό και δεν είναι άλλο από την πρώτη πράξη του έργου που
λέγεται δίγλωσσα νηπιαγωγεία.
Προφανώς στο υπουργείο παιδείας δε σκέφτηκαν ότι με την
απόφαση τους αυτή ουσιαστικά νομιμοποιούν τη στάση αυτή των 22 γονέων να μη
στείλουν τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο επειδή δεν είναι δίγλωσσα κι επειδή σε
αυτά δε διδάσκεται η τουρκική γλώσσα, προφανώς το μυαλό τους δε μπορεί να
φτάσει μέχρι την επόμενη χρονιά όπου είναι σχεδόν βέβαιο πως αυτοί οι 22
θα γίνουν 122 και τον άλλο χρόνο 522.
Τι θα κάνει λοιπόν τότε το υπουργείο παιδείας; Θα συνεχίσει
στην ίδια τακτική της παραβίασης των νόμων ή μήπως σήμερα έχει τον τρόπο να
εγγυηθεί πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί και του χρόνου θα στείλουν
όλοι κανονικά τα παιδιά τους στο νηπιαγωγείο;
Αλήθεια, έγινε άραγε σαφές τόσο από τη μεριά του υπουργείου,
όσο και από τη μεριά της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ξάνθης, πως αυτό
γίνεται μόνο για φέτος ή άφησαν να εννοεί πως και του χρόνου θα μπορεί να γίνει
κάτι ανάλογο, όποος δηλαδή δε θέλει τα ελληνόφωνα νηπιαγωγεία να μη στέλνει το
παιδί του αλλά αυτό να έχει δικαίωμα φοίτησης στο δημοτικό;
Προφανώς και δεν έγινε κάτι τέτοιο, απλά κάτω υπό τις
πολιτικές πιέσεις, κάποιοι πήραν την απόφαση να γράψουν στα παλιά τους τα
παπούτσια νόμους και διατάξεις και να επιτρέψουν την παράνομη φοίτηση αυτών των
22 παιδιών στο δημοτικό.
Ασφαλώς και τα ίδια τα παιδιά δε φταίνε σε τίποτα, ασφαλώς
και θα ήταν εις βάρος τους να χάσουν μια ολόκληρη χρονιά μόνο και μόνο επειδή
οι γονείς τους θέλουν τουρκική γλώσσα και στα νηπιαγωγεία, από την άλλη όμως θα
πρέπει κάποια στιγμή αυτό το ρημαδιασμένο ελληνικό κράτος να δείξει ότι τους
νόμους τους έχει για να εφαρμόζονται και όχι για να διακοσμούν τις βιβλιοθήκες
και στην περίπτωση αυτή μόνο κάτι τέτοιο δεν έγινε.
Αντίθετα κάποιοι με το έτσι θέλω αποφάσισαν να καταργήσουν
τους νόμους και το πιο αστείο είναι πως αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται ακόμα στις
θέσεις τους και τους πληρώνουμε εγώ, εσύ και ο κάθε Έλληνας φορολογούμενος πολίτης.
Ξέρω πολύ καλά ύστερα από ορισμένες επαφές που είχα, πως η
εντολή του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά είναι η κατά γράμμα εφαρμογή του νόμου αλλά
φαίνεται ότι για ορισμένους δε μετράει ούτε η πρωθυπουργική εντολή, κόβουν και
ράβουν στα μέτρα τους.
Άντε λοιπόν να τους δω του χρόνου, όταν τα παιδιά που δε θα
έχουν φοιτήσει σε νηπιαγωγείο επειδή είναι ελληνόφωνο, θα είναι όχι 22 αλλά
222, τι θα κάνουν; Μήπως ότι έκαναν και φέτος;
Υποψιάζομαι όμως πως αυτό που έγινε φέτος είναι απλά το
πρώτο βήμα μιας ακόμα υποχώρησης από την ελληνική πολιτεία, είναι το πρώτο βήμα
για τη δημιουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων, όπως ακριβώς είναι και τα μειονοτικά
δημοτικά.
Με λίγα λόγια το "έγκλημα" στη μειονοτική
εκπαίδευση θα έχει πλέον ολοκληρωθεί και χιλιάδες μουσουλμανόπαιδα θα είναι
καταδικασμένα να μείνουν αμόρφωτα και χωρίς τη στοιχειώδη εκπαίδευση,
προκειμένου να μπορούν να κάνουν κάτι καλό στη ζωή τους.
Κι όμως, ενώ έγιναν όλα αυτά, ο υπουργός παιδείας βρίσκεται
ακόμα στη θέση του, ε είμαστε άξιοι της μοίρας μας τελικά.
