Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

«Η γλώσσα μας είναι η ψυχή μας» λένε οι νέοι Πομάκοι




Μεγάλες αλήθειες εμπεριέχει η συγκλονιστική ομιλία μιας νέας ελληνίδας Πομάκας στην Κομοτηνή.  «Η γλώσσα μας είναι η ψυχή μας» δηλώνει η Νουρσέλ Μολλά από τον πομάκικο οικισμό Κάρδαμος του νομού Ροδόπης. Η γραμματέας του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων προχωράει αναλύοντας τις εσφαλμένες πολιτικές της πολιτείας στα ζητήματα της μειονοτικής εκπαίδευσης και κλείνει την ομιλία της με τα λόγια «Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα Πομάκα».



Παραθέτουμε παρακάτω το πλήρες κείμενο της ομιλίας της Νουρσέλ Μολλά στην Ιδρυτική εκδήλωση του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων στις 23/5/2009:

«Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων είναι μία πραγματικότητα.
Τι θέλουμε, όμως, να πετύχουμε μέσα από το Σύλλογο;
Ο Σύλλογος έγινε για να σταματήσουμε, επιτέλους, να φοβόμαστε, να κρυβόμαστε, να ντρεπόμαστε να πούμε την αλήθεια, να ντρεπόμαστε να πούμε ότι είμαστε Πομάκοι.
Όλοι αυτοί που μας λένε: «Μη μιλάτε πομάκικα. Είναι μία άχρηστη γλώσσα». Σε αυτούς εμείς απαντάμε:

Η γλώσσα μας είναι η ψυχή μας. Είναι ο εαυτός μας.
Πώς είναι δυνατόν να μην αγαπάμε και να μη σεβόμαστε τον εαυτό μας; 
Ποιοι είναι αυτοί που παίζουνε με τον εαυτό μας και δε μας δίνουνε το δικαίωμα να μάθουμε τη γλώσσα που ακούμε μόλις γεννιόμαστε;
Ποιοι είναι αυτοί που ούτε τα ελληνικά δε μας μαθαίνουνε σωστά;
Γιατί μας μαθαίνουνε τα τούρκικα με το ζόρι;
Είναι χρήσιμη αυτή η γλώσσα για μας;
Εμείς δεν έχουμε ανθρώπινα δικαιώματα;
Μόνο όσοι μιλούν τούρκικα έχουν ανθρώπινα δικαιώματα σε αυτή τη χώρα;
Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή για να αλλάξουν τα πράγματα.
Αυτή τη νέα αρχή θέλουμε να κάνουμε με το σύλλογο.
Ξέρουμε ότι τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια έγιναν πολλές προσπάθειες.
Και εμείς θα συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα για να μπούμε στη γραμμή για να παλέψουμε όλοι μαζί.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά μας είναι τα μειονοτικά σχολεία.
Δε μας παρέχουν την απαραίτητη γνώση και το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε σε αυτά είναι τα τούρκικα, μία άγνωστη γλώσσα για μας.
Όταν φτάσουμε στο γυμνάσιο και στο λύκειο αισθανόμαστε άσχημα γιατί εκεί δε γνωρίζουμε καλά τα ελληνικά.
Εγώ αισθανόμουνα πολύ άσχημα δίπλα στα άλλα παιδιά όταν δε μπορούσα να μιλήσω τη γλώσσα της πατρίδας μου.
Δυστυχώς όταν μεγαλώσεις είναι δύσκολο να αλλάξουν τα πράγματα.
Το παιδί, όταν είναι μικρό είναι σαν το μικρό δέντρο: λυγίζει εύκολα.
Εάν μεγαλώσει, γίνει σαν το σκληρό δέντρο: δεν αλλάζει και δε λυγίζει εύκολα.

Στα νοσοκομεία και στις υπηρεσίες κάποιοι μας ντροπιάζουνε.
Όταν ήρθα στην Κομοτηνή, δεν ήξερα ούτε ελληνικά ούτε τούρκικα. Μπήκα σ’ ένα άλλο κόσμο.
Στο χωριό μας μιλούσαμε μόνο πομάκικα.
Στην πόλη μας κορόιδευαν ακόμα και για τα φτωχικά παιδικά μας ρούχα.
Όταν δεν ξέρεις καλά τη γλώσσα, ακόμα και όταν σε βρίζουνε, κάθεσαι ντροπιασμένος, ακίνητος και ακούς, χωρίς να μπορέσεις να αντιδράσεις.

Και στις εργασίες μας αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα με τη γλώσσα.
Αντί να μιλάμε καθαρά ελληνικά, εμείς μιλάμε καθαρά τούρκικα. Τα πομάκικα ούτε καν τα σκεφτόμαστε.
Βέβαια δεν πρέπει να ντρεπόμαστε εμείς, πρέπει να ντρέπονται αυτοί που δεν μας έμαθαν καλά τη γλώσσα της πατρίδας μας.
Φταίνε αυτοί που θέλουνε να μας αναγκάσουνε με τη βία να ξεχάσουμε τα πομάκικα. Αυτοί πρέπει να ντρέπονται.

Ξέρετε ότι από αύριο το πρωί θα κυνηγήσουν εμένα και την οικογένειά μου επειδή τόλμησα να γίνω μέλος αυτού του συλλόγου.
Θα προσπαθήσουνε να με τρομοκρατήσουνε.
Δε φοβάμαι, όμως, ξέρω τι κάνω. Είμαι σίγουρη γι’ αυτό που κάνω.
Παλεύω για τις ρίζες μου, για την ιστορία μου.
Καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με κάνει ν’ αλλάξω τις ιδέες μου. 
Δε θα λυγίσω, γιατί αν λυγίσω, γιατί αν λυγίσω εγώ θα δώσω το κακό παράδειγμα σε όλους.

Χρειαζόμαστε, όμως, και τη δική σας υποστήριξη.
Μετά από την εκδήλωση αυτή, οι πιο πολλοί από αύριο το πρωί θα επιστρέψετε στην καθημερινή σας ζωή.
Για μας όμως θα αρχίσει μια κόλαση και γι αυτό σας θέλουμε δίπλα μας.
Με εσάς δίπλα αισθανόμαστε πιο δυνατοί.
Είμαι περήφανη που έγινα μέλος αυτού του συλλόγου.
Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα Πομάκα».

Πηγή-Παρακολουθήστε όλο το βίντεο:

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Προσωρινή διακοπή του Πομάκικου Δελτίου Ειδήσεων




Ο έγκριτος Πομάκος δημοσιογράφος  Σεμπαϊδήν Καραχότζα ανακοίνωσε ότι σταματά προσωρινά το Πομάκικο Δελτίο Ειδήσεων στο τηλεοπτικό Κανάλι 6 της Ξάνθης.

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση του Σεμπαϊδήν Καραχότζα  στην προσωπική του σελίδα στο facebook στις 29 Αυγούστου 2012:

“Για λόγους καθαρά προσωπικούς, αποφάσισα την προσωρινή, ίσως και μόνιμη διακοπή του δελτίου ειδήσεων στην Πομακική από το Κανάλι 6 της Ξάνθης. Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδίας όλους όσους στήριξαν αυτή την προσπάθεια και κυρίως να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του Καναλιού 6 που μου έδωσαν την ευκαιρία για ένα τέτοιο δελτίο και με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω πως η διακοπή του δεν ήταν δεν ήταν απόφαση και επιθυμία της διοίκησης του καναλιού αλλά αποκλειστικά δική μου. Θα ήταν βέβαια μεγάλη παράληψη να μην ευχαριστήσω όλους όσους πολέμησαν το πομάκικο δελτίο ειδήσεων γιατί μου έδωσαν τη χαρά να τους δω για άλλη μια φορά να σπάνε τα μούτρα τους και να μην πετυχαίνουν αυτό που ήθελαν. Τέλος, ένα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστώ στους ίδιους τους Πομάκους που από την πρώτη μέρα αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια. Θα καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε η διακοπή αυτή να είναι προσωρινή, δε μπορώ όμως και να το υποσχεθώ κι αυτό διότι ένα σωστό, ολοκληρωμένο και μεγαλύτερο σε διάρκεια δελτίο ειδήσεων στην πομάκικη γλώσσα, έτσι δηλαδή όπως το θέλω εγώ, απαιτεί πολλές ώρες εργασίας τις οποίες δυστυχώς δε μπορώ να διαθέσω στην παρούσα φάση”.


Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Πομάκικο δελτίο ειδήσεων 27/7/2012



Πομάκικο δελτίο ειδήσεων 27/7/2012

Κανάλι 6 -Ξάνθη
Διαβάζει ο Πομάκος δημοσιογράφος Σεμπαϊδήν Καραχότζα


Πομάκικο δελτίο ειδήσεων 26/7/2012



Πομάκικο δελτίο ειδήσεων 26/7/2012

Κανάλι 6 -Ξάνθη

Διαβάζει ο Πομάκος δημοσιογράφος Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Πομάκοι: έγκυρη ενημέρωση στη μητρική τους γλώσσα από το Κανάλι 6




Πομάκικο δελτίο ειδήσεων 25/7/2012

Κανάλι 6 -Ξάνθη

Διαβάζει ο Πομάκος δημοσιογράφος Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Η κορυφαία Πομάκα τραγουδίστρια στην εφημερίδα ESPRESSO


 Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ESPRESSO


"Η Πομάκα τραγουδίστρια στη Γ’ Γυμνασίου"



 «Όσοι λένε ότι για μας είναι πιο εύκολο να μάθουμε την τουρκική γλώσσα θα τους πω ότι κάνουν λάθος. Τα ελληνικά είναι πιο κοντά μας»

«Κάποτε, όταν ανέβαινα στα Πομακοχώρια, με έφτυναν. Τώρα, είναι πιο εύκολα, αλλά οι γονείς μου εξακολουθούν να μου γυρίζουν την πλάτη»


Η ιστορία της ζωής της θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο χολιγουντιανής ταινίας. Είναι απόγονος του αρχαίου πληθυσμού των Πομάκων και η μοναδική ίσως γυναίκα του τόπου της που κάνει τα πάντα για να διασωθεί η ιστορία και η πολιτιστική κληρονομιά ενός παρεξηγημένου λαού. Ο λόγος για την 32χρονη Εμινέ Μπουρουτζή, την Πομάκα τραγουδίστρια που το 2007 τόλμησε και αφαίρεσε από το ντύσιμό της την υποχρεωτική μέχρι τότε μαντίλα. 


Η απόφαση αυτή έγινε αιτία να την αποκληρώσουν οι γονείς της. Την έκαναν να αισθανθεί ανεπιθύμητη στο χωριό όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, το Δημάριον, στα ορεινά του νομού Ξάνθης. Από τότε, εκείνη μαζί με τον σύζυγο της Ταχήρ Κόντε και τα τρία παιδιά τους ζουν μόνιμα στην πόλη της Ξάνθης, ενώ έχουν ιδρύσει και τον μοναδικό Πολιτιστικό Σύλλογο Πομάκων που υπάρχει στη χώρα μας.


«Ενας από τους στόχους του συλλόγου μας είναι η κοινωνική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη των μελών του με τη διοργάνωση εκδηλώσεων για τη διάσωση και διάδοση της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς των Πομάκων του νομού Ξάνθης» αναφέρει στην «Espresso της Κυριακής» η Εμινέ Μπουρουτζή, η οποία φωτογραφήθηκε στο σπίτι της μαγειρεύοντας μία από τις πομάκικες σπεσιαλιτέ.


«Από την ώρα που ιδρύσαμε τον σύλλογο το 2007, περνάμε δύσκολες στιγμές. Κάποιοι έχουν ενοχληθεί, με αποτέλεσμα να μας βρίζουν και να μας απειλούν, αφού θεωρούν τους Πομάκους υποχείριά τους. Αποτέλεσμα της συμπεριφοράς τους ήταν από τα τριάντα έξι ιδρυτικά μέλη να παραμείνουμε μόνο δεκαέξι. Είμαστε όμως δυνατοί και συνεχίζουμε».


 
ΜΙΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Το 2007 ήταν για την Εμινέ Μπουρουτζή χρονιά-σταθμός, αφού μετά την απόφασή της να βγάλει τη μαντίλα σειρά είχε η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, την οποία σήμερα ελάχιστοι Πομάκοι γνωρίζουν να γράφουν και να ομιλούν. «Οι γυναίκες στο χωριό μου, το Δημάριο, θεωρούνται υποδεέστερες των ανδρών, αφού για τα πάντα αποφασίζουν εκείνοι. Ο σύζυγός μου όμως δεν ήθελε να ζούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εκείνος μιλούσε ελληνικά, έβγαινε έξω, είχε παρέες, μπορούσε να διεκπεραιώσει δουλειές. Εγώ ήμουν αναγκασμένη να μένω στο σπίτι και να μιλάω μόνο με άτομα που γνώριζαν τα πομακικά, καθώς δεν είχα καμία γνώση ελληνικών.


»Ετσι, με τη βοήθειά του αρχικά κατάφερα να βρω φίλες εδώ στην Ξάνθη χριστιανές, που με έμαθαν ελληνικά, ενώ κάθε φορά που έκανα λάθος με διόρθωναν, με αποτέλεσμα να τα μάθω σωστά από την αρχή. Εδώ και τέσσερα χρόνια πηγαίνω και στο ελληνικό σχολείο, ενώ τώρα θα γραφτώ στην Γ’ Γυμνασίου. Όσοι πιστεύουν ότι για μας είναι πιο εύκολο να μάθουμε την τουρκική γλώσσα, θα τους πω ότι κάνουν λάθος. Τα ελληνικά είναι πιο κοντά στη γλώσσα μας» αναφέρει η Εμινέ Μπουρουτζή, όνειρο της οποίας είναι να καταφέρει να γίνει δασκάλα.


Επίσης, εύχεται στον εαυτό της κάποια στιγμή να της δοθεί η δυνατότητα να στηρίξει τις γυναίκες που ζουν στα Πομακοχώρια και στο πιο όμορφο ορεινό σημείο της χώρας μας, όπου μέχρι και το 1995 έπρεπε να φέρεις ειδική άδεια από την Αστυνομία προκειμένου να ανοίξει η άλλοτε απαγορευτική μπάρα και να τα επισκεφτείς.


«Θέλω στο μέλλον να συμπαρασταθώ σε όλες αυτές τις γυναίκες που περνούν δύσκολα. Ήμουν τυχερή που σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών γνώρισα και παντρεύτηκα έναν άνδρα ο οποίος μεγάλωσε στην πόλη και είχε άλλες αρχές. Ήξερα από την αρχή ότι κοντά του θα κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Δεν μπορούσα άλλο να ζω στο χωριό έτσι, ήθελα να ξεφύγω, να γίνω χρήσιμη για όλους» εξηγεί η Εμινέ, η οποία, εκτός από το να τραγουδάει, τον ελεύθερο χρόνο της φτιάχνει τερλίκια, τα παραδοσιακά καλτσάκια που φορούν οι Πομάκες μέσα στο σπίτι.


«Το τελευταίο διάστημα, τα πράγματα έχουν κάπως αλλάξει. Κάποτε, όταν ανέβαινα στα Πομακοχώρια, με έφτυναν. Τώρα, μπορώ και ανεβαίνω κάπως πιο εύκολα, αλλά οι γονείς μου εξακολουθούν να μου γυρίζουν την πλάτη. Δεν πειράζει, έχω συνηθίσει τώρα πια. Είμαι ευτυχισμένη δίπλα στον άνδρα μου και στα παιδιά μας, που τα συναγωνίζομαι πια στα μαθήματα» καταλήγει η Εμινέ Μπουρουτζή, και μας δείχνει μεταξύ άλλων και το βιβλίο με τις πομακικές συνταγές που έχει εκδώσει ο Σύλλογος Πομάκων με τη βοήθεια του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».


Συνταγές της πομακικής κουζίνας

Με σεβασμό στην παράδοση και αγάπη για τη μαγειρική, η Παρθενόπη Κελτσίδου κατάφερε να συγκεντρώσει σε ένα βιβλίο τις παραδοσιακές συνταγές των Πομάκων. Ξεφυλλίζοντας ο αναγνώστης παίρνει μια γεύση από τα φαγητά και τα γλυκά που δημιουργούν οι Πομάκες νοικοκυρές στην κουζίνα τους για το καθημερινό και το εορταστικό τραπέζι. Μεταξύ άλλων, στο βιβλίο υπάρχουν συνταγές για υπέροχα ψωμιά, πίτες, σούπες, αλλά και για γαλακτοκομικά και κρεατικά.

ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗΣ
Φωτ.: ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΦΕΪΘΦΟΥΛ


Πηγή:  http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=1553200&pg=1