Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

ΠΟΜΑΚΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ


Την Παρασκευή19 Αυγούστου 2016 έγινε στις Καπναποθήκες «Π» εκδήλωση  με τίτλο «Γιορτή της Θράκης - Μια νύχτα πολυσυλλεκτικής μουσικής». Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πομάκων Ξάνθης και το Χορευτικό σύλλογο  «Η Θράκη»

Στην εκδήλωση τραγούδησε πομάκικα τραγούδια η Εμινέ Μπουρουτζή και θρακιώτικα παραδοσιακά τραγούδια ο Γιώργος Ζιώγας.  Μουσική έπαιξαν οι: Βαγγέλης Δωρόπουλος, Γκάιντα , Γιάννης Καναργιέλης, κρουστά, Θάνος Σταυρίδης, ακορντεόν, Ηρακλής Ψωμαδόπουλος, γκάιντα. Συμμετείχαν επίσης χορευτές από το χορευτικό σύλλογο  «Η Θράκη».

Μπορείτε να ακούσετε πομάκικα τραγούδια από την εκδήλωση πατώντας στους παρακάτω συνδέσμους:




 ΕΔΩ
Ο μουσικός και χοροδιδάσκαλος Βαγγέλης Δωρόπουλος
με το συγγραφέα Πέτρο Θεοχαρίδη
(δάσκαλοι και οι δύο)

Πέτρος Θεοχαρίδης: Οι Πομάκοι έχουν δικαίωμα να ζουν ελεύθεροι


Οι Πομάκοι τιμούν το δάσκαλό τους

Τιμητική εκδήλωση για τον Πέτρο Θεοχαρίδη


Την Παρασκευή19 Αυγούστου 2016 έγινε στις Καπναποθήκες «Π» εκδήλωση  με τίτλο «Γιορτή της Θράκης - Μια νύχτα πολυσυλλεκτικής μουσικής». Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε από το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πομάκων Ξάνθης και το Χορευτικό σύλλογο  «Η Θράκη».


Στην εκδήλωση τραγούδησε πομάκικα τραγούδια η Εμινέ Μπουρουτζή και θρακιώτικα παραδοσιακά τραγούδια ο Γιώργος Ζιώγας.  Μουσική έπαιξαν οι: Βαγγέλης Δωρόπουλος, Γκάιντα , Γιάννης Καναργιέλης, κρουστά, Θάνος Σταυρίδης, ακορντεόν, Ηρακλής Ψωμαδόπουλος, γκάιντα. Συμμετείχαν επίσης χορευτές από το χορευτικό σύλλογο  «Η Θράκη». Εκλεκτή προσκεκλημένη η γνωστή τραγουδίστρια Ματούλα Ζαμάνη με το συγκρότημά της.





Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης απονεμήθηκε τιμητική πλακέτα προς το συγγραφέα Πέτρο Θεοχαρίδη. Για το έργο του Π. Θεοχαρίδη μίλησε ο εκπαιδευτικός Ν. Κόκκας, ο οποίος είπε τα ακόλουθα:

«Η Ξάνθη σήμερα τιμά ένα σημαντικό συγγραφέα και εκπαιδευτικό , τον Πέτρο Θεοχαρίδη. Με καθυστέρηση 50 χρόνων τιμά τον άνθρωπο που συνέβαλε όσο κανείς στην καταγραφή της γλώσσας, της ιστορίας και του λαϊκού πολιτισμού των Πομάκων. Το έργο του πολύπλευρο και μνημειώδες.  Η Ξάνθη τιμά επίσης τον ακαταπόνητο εκπαιδευτικό, το δάσκαλο με κεφαλαίο «Δ» που αγάπησε τη σχολική πράξη και τη βίωσε σε όλο της το μεγαλείο.
Το έργο του Πέτρου Θεοχαρίδη αποτελεί σταθμό  στην καταγραφή της πολιτιστικής κληρονομιάς των Πομάκων.  Όλο και περισσότεροι Πομάκοι συνειδητοποιούν το πόσα πολλά οφείλουν στον άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάδειξη της πομακικής γλώσσας, ιστορίας και παράδοσης. Η Θράκη τού οφείλει πολλά. Η λαογραφία τού οφείλει πολλά. Και πιο πολλά του οφείλουν οι επερχόμενες γενιές ερευνητών που θα αντλήσουν από το πολυσχιδές έργο του για να εντρυφήσουν βαθύτερα στη μελέτη της πολιτιστικής ταυτότητας των σλαβόφωνων μουσουλμάνων της Θράκης.
Ο Πέτρος Θεοχαρίδης γεννήθηκε στο χωριό Άθυρα Γιαννιτσών το 1934. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης τα έτη 1958-1960. Με τη σύζυγό του Αφεντούλα, βρέθηκαν στη Θράκη από το 1964 μέχρι το 1975.  Ο κ. Θεοχαρίδης υπηρέτησε ως δάσκαλος στο νομό Ξάνθης σε Μουσουλμανικά σχολεία. Δίδαξε  στο Μουσουλμανικό Ιεροσπουδαστήριο Εχίνου από το Σεπτέμβριο του 1964 έως το καλοκαίρι του 1971. Έχει συγγράψει τα ακόλουθα βιβλία:

  • Πομάκοι. Οι Μουσουλμάνοι της Ροδόπης (1995), βιβλίο 594 σελίδων, που άρχισε να γράφεται το 1964 και ολοκληρώθηκε το 1968 - η έκδοσή του έγινε δυνατή μόνο το 1995 από το Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης (ΠΑΚΕΘΡΑ).
  • Πομακο-Ελληνικό Λεξικό (1996),
  • Ελληνο-Πομακικό λεξικό (1996),
  • Γραμματική της Πομακικής Γλώσσας (1996),
  • Οι Πομάκοι ως μέρος του μειονοτικού προβλήματος της Θράκης (1999),
  • Άθυρα και Αθυριώτες. Δράματα και θάματα στον 20ο αιώνα (2002),
  • Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα του 1968. Εντυπώσεις από εκδρομή σπουδαστών του Μουσουλμανικού Ιεροσπουδαστηρίου Εχίνου Ξάνθης (2011).  Έκδοση του Πολ. Συλλ. Πομάκων Ξάνθης
Για το έργο του ο Π. Θεοχαρίδης τιμήθηκε με το Βραβείο της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ  στις 31 Δεκεμβρίου 1996.
Είναι σημαντική η σημερινή ημέρα που η Ξάνθη τιμά έναν εργάτη του πνεύματος, έναν ακούραστο ερευνητή, ένα φωτισμένο δάσκαλο».


ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΕΤΡΟΥ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗ

Κυρία πρόεδρε του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης,
Κυρίες και Κύριοι, Νέες και Νέοι,

Σας βλέπω με συγκίνηση και αγάπη. Με την πόλη αυτή, την αγαπημένη Ξάνθη, με συνδέουν 52 χρόνια ζωής. Από εδώ ξεκίνησε η σταδιοδρομία μου. Εδώ γεννήθηκαν τα παιδιά μου. Από εδώ και βόρεια γνώρισα τους Πομάκους. Τους εξαιρετικούς αυτούς ανθρώπους που αγάπησα, πόνεσα και έγραψα: για να βγουν από την αφάνεια, να ξεχωρίσουν την ύπαρξή τους, να νιώσουν την ομορφιά της ιδιαιτερότητάς τους.

   Οι Πομάκοι έχουν δικαίωμα να μιλούν και να γράφουν τη μητρική τους γλώσσα, να έχουν τις δικές τους παραδόσεις, το δικό τους πολιτισμό, να ζουν ελεύθεροι. Είναι άδικο και σκληρό να τους καταπιέζουν, να τους τρομοκρατούν, να τους αλλοτριώνουν. Γι αυτό και χαίρομαι που οι Πομάκοι αντιστέκονται και αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους.
Το βραβείο που μου προσφέρετε το δέχομαι ως τιμή και βράβευση και των σπουδαστών μου του Μουσουλμανικού Ιεροσπουδαστηρίου Εχίνου (περιόδου 1964-1971) καθώς  και όλων των άλλων Πομάκων (ιμάμηδων, χοτζάδων και γονέων), που στάθηκαν στο πλευρό μου και βοήθησαν ολόψυχα για να πραγματοποιηθεί το μεγάλο έργο μας. 
Γιατί αυτό το έργο το κάναμε μαζί!

Κυρία Πρόεδρε, Κυρίες και Κύριοι του Συλλόγου σας.

Σας συγχαίρω και σας ευχαριστώ

Κυρίες, Κύριοι, Νέοι και Νέες. Σας ευχαριστώ επίσης.

Η πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου Πομάκων Ξάνθης
Εμινέ Μπουρουτζή δίπλα στον Π. Θεοχαρίδη.






Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

Η θρυμματισμένη μνήμη αντιστέκεται





Η θρυμματισμένη μνήμη αντιστέκεται

Μισέλ Φαϊς**

Ενα καλοκαιρινό απόγευμα του 1988 στην Κομοτηνή, με φοβερή κουφόβραση, ο πατέρας μου (που έως τα μέσα της δεκαετίας του ’60 υπήρξε ο μοναδικός δερματολόγος της Θράκης) κλείδωνε για τελευταία φορά τη σφυρήλατη πόρτα του ιατρείου του. Ο βραχύσωμος Δραμινός άφηνε πίσω του όχι μόνο το δίπατο πρώην εβραιομάγαζο του όψιμου 19ου αιώνα, που από το 1954 χρησιμοποιούσε ως ιατρείο του, αλλά κι ένα χαοτικό αρχείο ψηλαφήσεων, διαγνώσεων, αυτοσχέδιων φαρμάκων, πυκνή και συγκινητική αλληλογραφία με ασθενείς από τον Νέστο έως τον Έβρο, αλλά και πλήθος από ιατρικά σημειωματάρια με εγγραφές στην ελληνική, γαλλική, ακόμη και τουρκική (καθώς ο ψαρομάλλης Ασκεναζίμ με το που πάτησε το πόδι του στην πόλη φρόντισε να μάθει να μιλάει και να γράφει τούρκικα).


Σπαράγματα αυτού του υλικού μνήμης σκόρπισα, με διάφορες αφορμές, άλλοτε μετωπικά κι άλλοτε πλάγια στα βιβλία μου. Κάτι όμως που δεν μοιράστηκα αφηγηματικά είναι τα πεσκέσια, τα αντίδωρα υγείας που έφερναν στη Σερρών 28 οι ιαθέντες – ενίοτε και ως συμβολικό αντιτίμο ιατρικών υπηρεσιών.



Δύο εξ αυτών τα θυμάμαι σαν χθεσινή χειραψία.



Το πρώτο ήταν ένα ζευγάρι ορεινές πέρδικες σε κλουβί, εκτυφλωτικές σαν παγώνια, που έστειλε μέσω τρίτου ένας Πομάκος φούρναρης από την Οργάνη (θεραπευμένος από ιχθύαση· το δεύτερο, ένα φεγγαρόταψο σκαλισμένο περίτεχνα που χάρισε στον «ντόκτορ» ένας ψηλός Τουρκόγυφτος γανωματής από την Καλκάντζα (θεράπευσε τον πρωτότοκό του από κνίδωση γεννητικών οργάνων).



Συχνά σκέφτομαι ότι γενέθλιος τόπος μπορεί τελικά και να είναι μια επινόηση, μια αδιανόητη επιστροφή σε μια θαλπωρή (έστω και κλονισμένη), ένα ψυχικό τρικ για να αναχαιτίσεις τη φθαρτότητα.


Οσο παλιώνω μέσα στα κείμενα και στα όνειρα σ’ αυτό το «βορειοανατολικό φως» χάνομαι. Μάλλον σ’ αυτό το διαφεύγον φως συνάντησα, μετά από χρόνια, τον γερμανομαθή, νευροσυφιλιδικό τουρκομερίτη από τη Βιζύη – επειδή εν τέλει αυτά που μας μαγνητίζουν έρχονται από πολύ μακριά: από τα σπλάχνα μας. Ο Γ. Μ. Βιζυηνός, μεταξύ άλλων, στον ανυπέρβλητο «Μοσκώβ Σελήμ» σχεδιάζει την αυτοπροσωπογραφία του παρατηρώντας έναν καταπτοημένο Τούρκο ριγμένο στον ιστορικό βρασμό του καιρού του, καθώς μόνο η «κρίσιμη λογοτεχνία έχει τη μυστική συνταγή να μεταμορφώνει την ετερότητα σε ενδοσκόπηση, τη γλώσσα σε πολιτική, την εξορία σε ρίζωμα» («Ελληνική αϋπνία», 2004).



Με δυο λόγια, η θρυμματισμένη μνήμη αντιστέκεται σε «ενιαία συμπαγή πράματα», υπερασπίζεται και νοιάζεται «πράματα» παραπεταμένα, τσουβαλιασμένα ή λησμονημένα άλλοτε από το βαθύ ελληνικό ή τουρκικό κράτος κι άλλοτε από ευκαιριακές κομματικές στρατηγικές ή χρόνιες θεωρητικές αγκυλώσεις· έτσι είναι, όμως, η θρυμματισμένη μνήμη, απρόσμενη, ρευστή, αταξινόμητη, μια ουσία που συνεχώς καταφάσκει την αντινομία της, εξ ου και τόσο συχνά ζει, μιλάει και αισθάνεται υπέρ και ταυτόχρονα κατά του εαυτού της.



** Ο κ. Μισέλ Φάις είναι πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Τελευταίο βιβλίο του, «Το παγκάκι του κανένα» (Πατάκης, 2014).



Ενα οδοιπορικό που συνεχίζεται ακόμη




Ένα οδοιπορικό που συνεχίζεται ακόμη

Θεόδωρος Γρηγοριάδης*

  
To 1989 έφυγα από την Ξάνθη, όπου εργαζόμουν ως καθηγητής Αγγλικών και ήρθα στην Αθήνα για να δοκιμαστώ ως συγγραφέας. Μαζί μου κουβαλούσα το χειρόγραφο του μυθιστορήματος «Κρυμμένοι άνθρωποι», που μιλούσε για ένα απομακρυσμένο μειονοτικό χωριό στα σύνορα της χώρας. Είχα επιλέξει έναν αλληγορικό τρόπο να μιλήσω για τα χωριά που με είχαν εμπνεύσει: τα Πομακοχώρια της Ξάνθης. Ήταν ταμπού τότε να συζητάς για μειονοτικά ζητήματα και στο γυμνάσιο του Εχίνου, είκοσι οκτώ χιλιόμετρα από την Ξάνθη, μας ανέβαζε μισθωμένο ταξί της Νομαρχίας, ενώ περνούσαμε τρία φυλάκια με μπάρες. Βρισκόμουν σε μια επιτηρούμενη ζώνη και αναρωτιόμουν γιατί συνέβαιναν όλα αυτά.


Η Ξάνθη ήταν η κατάληξη ενός προσωπικού οδοιπορικού που συνεχίζεται ακόμη. Γεννημένος στο Παγγαίο, που στην αρχαιότητα οριζόταν ως Θρακικό, ανακάλυψα τη Θράκη τη δεκαετία του εβδομήντα, όντας φοιτητής ανήσυχος στη Θεσσαλονίκη, που αναζητούσε, μετά τη φοιτητική Θεσσαλονίκη, μια μακρινή επικράτεια, ερεθιστική και εξωτική. Ντόπιοι φίλοι και φίλες με έφεραν στα χωριά τους, που με γοήτευσαν εξ αρχής όπως και η υπόλοιπη θρακική χώρα: η μυθολογία, η αίσθηση των συνόρων και των ορίων, η τουρκική γειτνίαση, οι διαφορετικές ράτσες και γλώσσες, πανηγύρια και παλαίστρες, αλλά πρωτίστως οι Θρακιώτες: οι πιο φιλόξενοι και ευαίσθητοι Ελληνες.



Ο διορισμός μου, το 1982, στο μακρινό γυμνάσιο των Δικαίων, ήταν τυχαίος, όμως το εξέλαβα ως μια μοιραία στιγμή που καθόριζε την πορεία μου: Δίκαια, Ορεστιάδα, Διδυμότειχο, Ξάνθη, Μάνδρα, Πολύσιτος, Άβδηρα, Εχίνος. Ήδη οριζόταν ένας λογοτεχνικός χάρτης αντίστοιχος της μυθοπλαστικής φοκνερικής πολιτείας. Καφενεία δίπλα σε αρχαία χαλάσματα, θάλασσες και σπηλιές ομηρικές, βιότοποι και αμπέλια, αντιτουριστικές παραλίες, πεδιάδες και οροπέδια, ο Έβρος, αποδράσεις στην Αδριανούπολη. Όλη αυτή η αισθαντική και πολύμορφη ανθρωπογεωγραφία καταγράφτηκε στα περισσότερα βιβλία μου, όπως «Τα νερά της χερσονήσου», «Ο παλαιστής και ο δερβίσης», «Παρτάλι», ωστόσο ο προβληματισμός μου παραμένει: πώς γίνεται ένας τόπος χίλια χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, άρα εγγύτερα στην καρδιά της Ευρώπης, να έχει χαρακτηριστεί από παλιά τόπος δυσμενούς μετάθεσης, πολιτικών και εθνικιστικών αντιμαχιών και με πρωτεία σήμερα στην ανεργία;



Όμως εκεί, έξω από την Ξάνθη, στο χωριό Σέλινο, βρίσκεται ο Τεκές Κιουτουκλού Μπαμπά, ένα ταφικό οθωμανικό μνημείο, θρησκευτικός χώρος για τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς κάτοικους της περιοχής. Για τους μουσουλμάνους είναι ο τάφος του δερβίση Κιουτουκλού Μπαμπά, ενώ ένα σημείο του κτίσματος έχει μετατραπεί σε προσκύνημα του Αγίου Γεωργίου από τους χριστιανούς. Εκεί, η Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης (ΦΕΞ), κάθε καλοκαίρι, μια βραδιά του Αυγούστου, οργανώνει μια μυσταγωγική συναυλία ανατολικής θρησκευτικής μουσικής. Εκεί θα προσέλθω και πάλι φέτος για να ανάψω διπλό κερί.





* Ο κ. Θ. Γρηγοριάδης είναι συγγραφέας. Τελευταίο του μυθιστόρημα «Το μυστικό της Ελλης» (2012), ενώ το 2013 επανεκδόθηκε ο «Ναύτης». Και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη.




Σάββατο 6 Αυγούστου 2016

Τι συμβαίνει στη Θράκη


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
24/07/2016


Θράκη: Πώς η Άγκυρα χρησιμοποίησε για ακόμη μία φορά τη μειονότητα


Οι προσπάθειες χειραγώγησης και η υπερδραστηριότητα του τουρκικού προξενείου

Γράφει ο Άρης Ραβανός


«Είναι ο καιρός να πάρουμε στα χέρια μας τη σημαία και να βγούμε στους δρόμους. Μπροστά μας βρίσκεται η 24/6, η επέτειος θανάτου του αείμνηστου ηγέτη μας. Η επέτειος και της Λωζάννης. Πλέον δεν σωπαίνουμε έναντι των πιέσεων... Ηρθε πια ο καιρός να βγούμε στις πλατείες... Ο ηγέτης μας έγινε μάρτυρας. Αν επιτρέψει ο Αλλάχ, ας γίνουμε και εμείς μάρτυρες σε αυτόν τον δρόμο». Αυτά έλεγε στις 24 Μαΐου, περίπου 40 ημέρες πριν από την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, στο συνέδριο του Κόμματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ - DEB), ο Μουσταφά Αλή Τσαούς που μεταφέροντας και τους χαιρετισμούς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προέβλεψε, μιλώντας για «τουρκική μειονότητα Δυτικής Θράκης», ότι σε τρία χρόνια το δημιούργημα του Αχμέτ Σαδίκ θα είναι εντός Βουλής.


Η Αθήνα παρακολουθεί
Οι εξελίξεις στην Τουρκία στρέφουν τα βλέμματα πολλών στη Θράκη, με την ελληνική κυβέρνηση να παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή, ειδικά μετά και την προ ημερών ανοιχτή πρόκληση του ΚΙΕΦ να διοργανώσει για σήμερα, ημέρα αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και επέτειο από τον θάνατο του Σαδίκ, διαδήλωση.

Μάλιστα, στη σκιά και της υπόθεσης των οκτώ τούρκων αξιωματικών στην Αλεξανδρούπολη, οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες πλέον βρίσκονται στην Καβάλα, «συναγερμός» σήμανε στις κρατικές υπηρεσίες από το κάλεσμα στους μουσουλμάνους της περιοχής για πορεία διαμαρτυρίας - ή, κατά τους διοργανωτές, πορεία διεκδίκησης δικαιωμάτων - που απηύθυνε σύνδεσμος οπαδών της Γαλατάσαραϊ στη Θράκη.

Το κείμενο που ήταν γραμμένο στα τουρκικά - αναρτήθηκε στο Facebook και μετά «κατέβηκε» - θεωρήθηκε άκρως διχαστικό, ενώ η κίνηση να συγκεντρωθούν, κατόπιν υποδείξεων κεντρικών παραγόντων της μειονότητας, την περασμένη Κυριακή στο αεροδρόμιο Αλεξανδρούπολης περίπου 300 μουσουλμάνοι, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της τουρκικής κυβέρνησης και του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και υπέρ της έκδοσης των οκτώ αξιωματικών, των «προδοτών και σκυλιών», όπως τους χαρακτήριζαν, μόνο τυχαία δεν ήταν.

Εσχάτως το τουρκικό προξενείο επιδεικνύει υπερδραστηριότητα, καλώντας σχεδόν καθημερινά σε συναντήσεις παράγοντες, πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς κυρίως της μειονότητας, ενώ τακτικές είναι οι συναντήσεις του «ψευδομουφτή» Ξάνθης Αχμέτ Μετέ
 (υπογράφει ως «αιρετός μουφτής Ξάνθης») με τους ιμάμηδες.

Με δεδομένο ότι η Αγκυρα έχει στόχο τη συνδιοίκηση στη Θράκη, ουδείς μπορεί να προβλέψει τι μπορεί να γίνει στο μέλλον, ενώ υπάρχει ευρύτερος προβληματισμός για τα μελλούμενα και βαριά είναι η σκιά στην περιοχή από την υπόθεση των οκτώ αξιωματικών. Ουδείς δύναται να εκτιμήσει τι θα συμβεί, καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο για συσπείρωση της τουρκικής κοινής γνώμης στο να προκληθεί ένα θερμό επεισόδιο, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχει και η εκτίμηση ότι δεν συμφέρει την τουρκική ηγεσία σε αυτή τη φάση η εξαγωγή κρίσης και το άνοιγμα νέου μετώπου στα δυτικά.

Το ΚΙΕΦ - DEB διαδραματίζει αυτή τη στιγμή κυρίαρχο ρόλο στην περιοχή και είναι σε ανοιχτή γραμμή με το τουρκικό προξενείο, όπως λένε κεντρικοί παράγοντες της ελληνικής διοίκησης. Μετά τον θάνατο του Σαδίκ ήταν εν υπνώσει, αλλά εδώ και περίπου οκτώ χρόνια επαναδραστηριοποιήθηκε. Το κόμμα του παντουρκιστή βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ, το οποίο λειτουργούσε ως ΜΚΟ τα τελευταία χρόνια, εκμεταλλεύθηκε την οικονομική κρίση και την απουσία του ελληνικού κράτους.

Και, όπως λέει, ο κύριος λόγος της ύπαρξής του «είναι η συσπείρωση της μειονότητας, η ενίσχυση μέσω αυτού της τουρκικής επιρροής πάνω της, η συνέχιση της προσπάθειας εκτουρκισμού των άλλων εθνοτικών ομάδων (Πομάκων και Ρομά), η χειραγώγηση της εκλογικής της συμπεριφοράς, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις όχι μόνο πληθυσμιακής αλλά και εκλογικής κυριαρχίας στην περιοχή, τόσο σε αυτοδιοικητικό όσο και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο».



Η Αγκυρα καραδοκεί
Λόγω του γεγονότος ότι στις εκλογές του 2015 η Θράκη έμεινε χωρίς χριστιανό βουλευτή, καταστράφηκε η δίκαιη και ισόρροπη εκπροσώπηση των σύνοικων στοιχείων, αναφέρει ο κ. Στυλιανίδης στο βιβλίο του «Θράκη: Το επόμενο βήμα...» και συνεχίζει: «Η Τουρκία χρησιμοποίησε για ακόμα μια φορά τη μειονότητα. Εκμεταλλεύθηκε τα λάθη και τις επιπολαιότητες της ελληνικής πολιτείας και επιδίωξε να μετατοπίσει το θέμα από την κλασική παρέμβαση για την προστασία των μειονοτικών δικαιωμάτων σε μια νέα βάση για τη διεκδίκηση της ''Συνδιοίκησης στη Θράκη'' με τη συμμαχία ή έστω την ανοχή ευρωπαϊκών δυνάμεων ακόμα κι αν αυτές προέρχονται από αντίστοιχα μειονοτικά κόμματα».

Το τελευταίο διάστημα, αν και μη βουλευτής, καθώς λόγω του εκλογικού νόμου απώλεσε την έδρα και εκκρεμεί η απόφαση του Εκλογοδικείου, ο πρώην υπουργός προσπαθεί να καλύψει κενά που παρατηρεί, κινούμενος με εθνική και όχι παραταξιακή ή κομματική γραμμή. Στο πλαίσιο αυτό προ ημερών κάλεσε σε μεγάλη σύσκεψη φορείς της περιοχής, προέδρους φορέων, επιμελητηρίων, βιομηχανιών κ.ά. για την εξεύρεση θετικών λύσεων για την περιοχή.

Για τις επαφές του, καθώς υπάρχει μείζον εθνικό θέμα, είναι ενήμερη η κυβέρνηση, καθώς και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ενώ είναι σε «ανοιχτή γραμμή» με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, έχει επικοινωνήσει με τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Πάνο Καμμένο, εν αντιθέσει με το κόμμα του, τη ΝΔ, καθώς δεν υπάρχει επικοινωνία με την ηγεσία, αν και ιστορικά στελέχη του κόμματος, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και ο πρώην πρόεδρος Βαγγέλης Μεϊμαράκης,είναι ενήμερα.


Λάθη ετών
Εθνική στρατηγική απέναντι στις προκλήσεις

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», τους τελευταίους μήνες η ελληνική κυβέρνηση επιδεικνύει  διαφορετική στάση και μάλιστα προχωρεί με γοργούς ρυθμούς το ζήτημα της σύστασης διακομματικής επιτροπής για τη Θράκη, πρόταση του κ. Στυλιανίδη, ώστε να χαραχθεί μια εθνική στρατηγική για την περιοχή. Επίσης άρχισαν να γίνονται κινήσεις που διορθώνουν λάθη ετών, όπως π.χ. στο θέμα των παρανηπιαγωγείων, και η Αθήνα διαπιστώνει ότι τουλάχιστον με τους τρεις από τους τέσσερις μουσουλμάνους βουλευτές δύναται να συνεννοηθεί.

Ο κ. Κοτζιάς έχει συζητήσει το θέμα της διακομματικής με τον Πρωθυπουργό και ο Αλέξης Τσίπρας είναι θετικός, καθώς αυτό συνιστά μια στρατηγικής σημασίας κίνηση για να υπάρξει συντονισμός δράσης των υπουργείων και να διαμορφωθεί ένας ολοκληρωμένος και διακομματικά συμφωνημένος εθνικός σχεδιασμός προκειμένου να αποτραπούν κινήσεις του παρελθόντος που επιδείνωσαν την κατάσταση.

Στον αντίποδα, η Τουρκία - βλέποντας και τον ανταγωνισμό στην ελληνική πλευρά μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών, την πολυφωνία και την έλλειψη συντονισμού - παρεμβαίνει και στην εκπαίδευση και στον οικονομικό τομέα, με πιο χαρακτηριστική τη δραστηριοποίηση της Ziraat Bank, ενώ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο επιχειρηματίας-εισαγωγέας της τουρκικής αγοράς, ο Λεβέντ Σαδίκ, γιος του αποθανόντος βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ. Μάλιστα, αυτές τις ημέρες είναι προγραμματισμένο στη Θράκη συνέδριο τούρκων επιχειρηματιών, όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Σαδίκ, μάνατζερ της Μπασμάς Θράκης ΑΕ που δραστηριοποιείται στο εμπόριο καπνού.  

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι η τουρκική πλευρά θέλει να συστήσει και συνδικαλιστική παράταξη προκειμένου να διεκδικήσει ένα από τα δύο επιμελητήρια της Ροδόπης. Αυτό εντάσσεται στη στρατηγική της διεύρυνσης της δύναμης της μουσουλμανικής μειονότητας στην περιοχή, αφού σε κάποιους μειονοτικούς δήμους έχει την απόλυτη κυριαρχία, οι περισσότεροι περιφερειακοί σύμβουλοι σε Ροδόπη και Ξάνθη είναι μουσουλμάνοι, ενώ έχει κατοχυρώσει και τον ρυθμιστικό της ρόλο στους δήμους, όπου πληθυσμιακά κυριαρχεί το χριστιανικό στοιχείο.

Πάντως οι προκλήσεις είναι συχνές, όπως πρόσφατα στην κηδεία ενός μουσουλμάνου στρατιώτη, όπου έγιναν φασαρίες, με τον ψευδομουφτή, αλλά και τον βουλευτή Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ
 Χουσεΐν Ζεϊμπέκ.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Χ. Ζεϊμπέκ έγινε δέκτης έντονων παρατηρήσεων από υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη και του συνέστησαν να αποφεύγει κινήσεις που προκαλούν εντάσεις.


ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Στις εκλογές του 2015

α) Μετακινήθηκαν χιλιάδες ετεροδημότες από την Τουρκία με χρηματοδότηση από το τουρκικό κράτος.

β) Ενεργοποιήθηκαν τουρκικά κανάλια να προβάλλουν υποψηφίους που προωθούνταν.

γ) Χρηματοδοτήθηκαν δράσεις υποψηφίων και σύλλογοι που είχαν δυνατότητες παρέμβασης στο μειονοτικό εκλογικό σώμα.

δ) Παρενέβησαν μέσα στους χώρους λατρείας με «ψευδομουφτήδες».

ε) Κινητοποιήθηκε ο μηχανισμός του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής.