Μία φανταστική ιστορία σχολικού εκφοβισμού
γραμμένη από τον Σεμπαϊδήν Καραχότζα
Την ιστορία αυτή έγραψε ο Σεμπαϊδήν τον Ιούνιο του 2021 για το σεμινάριο με τίτλο «Γνωριμία με
τα Πομακοχώρια. Η γλώσσα, η ιστορία και η προφορική παράδοση των Πομάκων της
Θράκης» που διοργάνωσε το ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης (2021-2022). Στο σεμινάριο αυτό ο Σεμπαϊδήν συμμετείχε ως εκπαιδευτής από τον Οκτώβριο μέχρι τον Νοέμβριο του 2021. Το κείμενο και η μετάφραση δημοσιεύονται για πρώτη φορά.
Hasán so je razbalǽl ad bálno Hasán je bul na 9
godíny, varvǽl je na mečítene faf žóno sélo je žyvál. Itám go so álla drúgyne
dečjá padigrávaly, óti je bul le bajá debél. At krájene je móčil da na slúša
kakná mu víkot drúgyne dečjá allá, go so to éšte po padigrávaly. Hasánu je zafátilo da
mu je bálno, allá go je búlo sram da káža májci mu i bubáyku mu óti go na
mečítene padigrávot za kilána mu. Uvótre faf synýfane ye
bul samýj na ráhleno, ne je sǽdal níkotri pri tóga i na tenefǘsene je sedǽl
samýj na annók kráje. Ne je igrál sas drúgyne dečjá za da go na padigrávot. Éškelæ mu je búlo
bálno, zafátil je da na jedé i da na íšte da hódi na mečítene. Májka mu i bubájko mu
so sétili óti nókana stánava sas Hasána na mečitene. Papýtaly go so kakná stánava, allá mi je toj ne kázaval. Hasán je zafátil da na
jedé níkana, ad bálno allá i za da izgubí kilá tek da go na padigrávot
drúzine. Annók sabáha je ne
mógal níta da so izprávi, jáce je bul bólan. Atkárali
go so na astanǿno i daktórjeno so reklíli óti ye astánal pres kuvvéte za játo
i óti še trǽbava da sedí faf astanǿno durgý da zǿme kuvvéte. Drúgyne dečjá so so
naučíly kakná je stánalo i sétily so so óti je ne právo kaknána právet
Hasánu. Hasánu je pánnalo jáce
drágo agýna gi ye vídel, i drúgyne dečjá mu so so ftásaly óti atsǽna néma da
go padigrávot. Ad inók déne nasám so vríci
arkadáše sas Hasána i her sabáh hódet da go pajímot at kóštono za da varvǿt vrícina
annó na mečitene. |
Ο
Χασάν αρρώστησε από τη λύπη Ο
Χασάν ήταν 9 ετών, πήγαινε στο σχολείο, σε εκείνο το χωριό όπου ζούσε. Όμως
εκεί τα άλλα παιδιά τον κορόιδευαν, επειδή ήταν πολύ χοντρός. Από την αρχή
προσπαθούσε να μην ακούει ό, τι του
έλεγαν τα άλλα παιδιά, αλλά εκείνα ακόμα τον κορόιδευαν. Ο
Χασάν άρχισε να στενοχωριέται, αλλά ντρέπονταν να πει στη μητέρα του και στον πατέρα του
ότι στο σχολείο τον κοροϊδεύουν για τα κιλά του. Μέσα
στην τάξη ήταν μόνος στο θρανίο, δεν κάθονταν κανένας δίπλα του και στο
διάλειμμα κάθονταν μόνος του σε μία άκρη. Δεν έπαιζε με τα άλλα παιδιά. για
να μην τον κοροϊδεύουν. Λόγω
της στενοχώριας του, άρχισε να μην τρώει και να μη θέλει να πάει στο σχολείο. Η μητέρα του και ο πατέρας του κατάλαβαν ότι κάτι έγινε με τον Χασάν στο σχολείο. Τον ρώτησαν τι έγινε, αλλά αυτός δεν τους είπε. Ένα
πρωί δεν μπορούσε ούτε να σταθεί όρθιος, ήταν πολύ άρρωστος. Τον μετέφεραν
στο νοσοκομείο και οι γιατροί είπαν ότι είχε μείνει δίχως ψυχική δύναμη για
φαγητό και ότι έπρεπε να μείνει στο νοσοκομείο μέχρι να πάρει δύναμη. Τα
άλλα παιδιά έμαθαν τι είχε γίνει και κατάλαβαν ότι δεν είναι σωστό αυτό που
κάνουν στον Χασάν. Μάζεψαν
όλοι μαζί χρήματα, του αγόρασαν λουλούδια και άλλα πράγματα και πήγαν στο
νοσοκομείο να τον επισκεφθούν. Ο
Χασάν χάρηκε πολύ όταν τα είδε, και τα άλλα παιδιά του υποσχέθηκαν ότι στο
εξής δεν θα τον ξανακοροϊδέψουν. Από
εκείνη την ημέρα και μετά είναι όλοι φίλοι με τον Χασάν και κάθε πρωί
πηγαίνουν να τον πάρουν από το σπίτι για να πάνε όλοι μαζί στο σχολείο. |