Ya som rádan i
kúten som na Púlivo
(ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΗΛΙΟ)
Προσευχηθήκαμε να μείνεις κι άλλο μαζί μας
μα εσύ προτίμησες να πας γι΄ άλλα ταξίδια.
Τώρα που η ψυχή σου φτερουγίζει στον ουρανό
εμείς που μένουμε στη γη για λίγο ακόμα
κλαίμε μα σφίγγουμε τις γροθιές
γιατί δεν πρέπει να μείνουμε στο κλάμα.
Το ξέρω πως δεν θες να κλαίμε.
Δαγκώνουμε λοιπόν τα χείλια και χαμογελάμε.
Θα σε θυμόμαστε χαρούμενο σε κάθε χτύπημα της μοίρας
να μη ρωτάς ποτέ «Γιατί;»
Κι έτσι το «Γιατί;» μένει σε μας να το ρωτάμε.
Δεν ήσουνα μονάχα ικανός δημοσιογράφος
φωτισμένος συγγραφέας, άξιος ποιητής.
Έκανες κάτι πιο σπουδαίο στο βιαστικό σου πέρασμα απ’ τη γη:
τίμησες τον πατέρα σου και τη μητέρα σου,
τη γλώσσα σου, το χωριό σου, την πατρίδα σου.
Ήσουν πατέρας πρότυπο για όλους τους πατεράδες
και πάνω απ’ όλα ένα ελεύθερο μυαλό,
μια αδούλωτη ψυχή.
Μας δίδαξες τι θα πει «Αντέχω ακόμα» όταν όλα έχουν χαθεί.
Μας δίδαξες με τη ζωή σου πως η ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη,
πως ο φόβος δεν υπάρχει όταν κρατάς σφιχτά στα χέρια σου την ΑΛΗΘΕΙΑ
σαν ένα κομμάτι ψωμί
σαν μια πέτρα από το Προσήλιο.
Μα μη στεναχωριέσαι. Τίποτα δεν χάθηκε.
Τα λόγια σου θα μένουν πάντα στις καρδιές μας,
το πείσμα σου θα γίνει δικό μας πείσμα,
τα όνειρά σου θα μας εμπνέουν τώρα πιο πολύ.
Να ξέρεις καλά πως τα παιδιά σου, τα ανίψια σου, οι φίλοι σου θα συνεχίσουν τον αγώνα που εσύ ξεκίνησες
Καλό ταξίδι καλέ μου φίλε
Καλή αντάμωση.
Νίκος Κόκκας
* Αποχαιρετισμός στον Σεμπιδήν Καραχότζα (8 Αυγούστου 1979 - 7 Δεκεμβρίου 2021)
Προσήλιο 8 Δεκεμβρίου 2021
