«οι φωνές των Ελλήνων Πομάκων που
αγωνίζονται να αποτρέψουν τον εκτουρκισμό των μουσουλμάνων αυξάνονται και
δυναμώνουν…»
Μια
ζωή το ίδιο παραμύθι –
Μόνο
που όλα τα παραμύθια κάποτε τελειώνουν
Του Πομάκου
δημοσιογράφου Σεμπαϊδήν Καραχότζα
Μπορεί
οι φωνές των Ελλήνων Πομάκων της Θράκης που αγωνίζονται να αποτρέψουν τον απόλυτο
εκτουρκισμό των μουσουλμάνων της περιοχής να μην ήταν πάντα πολλές και έντονες,
μπορεί μερικές φορές να μην ακούγονταν καν, αλλά πάντα υπήρχαν και φυσικά με
την πάροδο του χρόνου αυξάνονται και δυναμώνουν. Την εξέλιξη αυτή προφανώς την
είχα μαντέψει δεκαετίες πριν οι άνθρωποι του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής
και για το λόγο αυτό προσπάθησαν από την πρώτη στιγμή τις φωνές αυτές να τις
αφανίσουν αλλά εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως δεν τα κατάφεραν, τουλάχιστον
όχι στο βαθμό που θα επιθυμούσαν.
Η
αμέσως επόμενη επιλογή τους λοιπόν ήταν να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους
ώστε οι φωνές αυτές και ελάχιστες να παραμείνουν και να ακούγονται όσο το
δυνατόν λιγότερο κι αυτό ασφαλώς μπορούσαν να το πετύχουν μόνο με ψέματα και
συκοφαντίες. Έτσι πριν από αρκετά χρόνια, τους μουσουλμάνους που τολμούσαν να
αυτοπροσδιοριστούν ως Έλληνες Πομάκοι και όχι ως Τούρκοι τους αποκαλούσαν
ανθρώπους τους Εμφιετζόγλου. Επί της ουσίας δηλαδή προσπαθούσαν να πείσουν την
τοπική κοινωνία πως αυτοί που δηλώνουν Πομάκοι το κάνουν μόνο και μόνο επειδή
πληρώνονται από τον γνωστό επιχειρηματία.
Πράγματι
ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου είναι ένας άνθρωπος που ασχολήθηκε έντονα με το θέμα
των Πομάκων της περιοχής κι έχει κάνει πολλά γι’ αυτούς τους ανθρώπους αλλά
αυτό δε σημαίνει πως πλήρωνε ανθρώπους για να λένε πως είναι Πομάκοι. Ούτε
φυσικά οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι τόσο ξεπουλημένοι, τόσο αδιάντροποι
ώστε για λίγα χρήματα να απαρνηθούν αυτό που πιστεύουν και να δηλώνουν κάτι
άλλο.
Βέβαια,
όπως όλα τα παραμύθια, έτσι κι αυτό κάποτε έφτασε στο τέλος του, άρχισε πλέον
να μην πείθει κανέναν. Και τότε ξαφνικά οι δήθεν άνθρωποι του Εμφιετζόγλου
έγιναν άνθρωποι του ελληνικού «παρακράτους», αυτό άρχισαν να διαδίδουν στα
Πομακοχώρια για εμάς που τολμήσαμε να φωνάξουμε δυνατά και δημόσια πως δεν
έχουμε καμιά απολύτως σχέση με την Τουρκία. Σύμφωνα λοιπόν με το δεύτερο αυτό
παραμύθι, το ελληνικό «παρακράτος» μάς έδινε την εποχή εκείνη σπίτια,
αυτοκίνητα και πολλά άλλα για να δηλώνουμε Πομάκοι και όχι Τούρκοι. Επειδή όμως
η αλήθεια μπορεί μερικές φορές να αργεί αλλά πάντα βγαίνει στο φως, μέσα σε
λίγο μόλις καιρό αποδείχθηκε περίτρανα πως κι αυτά με το «παρακράτος» ήταν ένα
ακόμα παραμύθι που είχε σαν στόχο να εμφανίσει τους αυτοπροσδιοριζόμενους
Πομάκους ως ανθρώπους ασυνείδητους που για λίγα χρήματα αλλάζουν ακόμα και την
πίστη τους.
Και
τώρα που πλέον κανένα από τα δυο προαναφερόμενα παραμύθια δεν πείθει, βγήκε
ξαφνικά στην επιφάνεια ένα νέο που έχει τίτλο ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Όποιος μουσουλμάνος
κι αν μιλήσει πλέον για Πομάκους τον χαρακτηρίζουν αμέσως άνθρωπο της Χρυσής
Αυγής. Με πιο απλά λόγια, έτσι και ισχυριστεί κάποιος πως είναι Έλληνας Πομάκος
είναι ταυτόχρονα και Χρυσαυγήτης.
Να
είναι όμως βέβαιοι πως κι αυτό το παραμυθάκι τους δε θα αργήσει να τελειώσει κι
όσα τέτοια παραμύθια κι αν εμπνευστούν, οι φωνές των ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ θα
ακούγονται όλο και πιο δυνατά κι αυτό διότι ο κόσμος έπαψε να πιστεύει τα
ανόητα και μη τεκμηριωμένα παραμύθια τους. Η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος
της επιρροής τους στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης έχει ήδη αρχίσει, οι
νέοι αρχίζουν και καταλαβαίνουν τα παιχνίδια που ορισμένοι παίζουν στην πλάτη
τους και αργά αλλά σταθερά αποφασίζουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους.
Στα
παραμύθια πιστεύουν οι άνθρωποι με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και ευτυχώς οι νέοι
ηλικιακά Πομάκοι παύουν να αποτελούν κομμάτι ενός αμόρφωτου λαού.
Σεμπαϊδήν
Καραχότζα
ΠΗΓΗ: xanthinet.gr
