Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

ΠΟΜΑΚΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ

ΠΟΜΑΚΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΕΝΤΑΥΡΟ

Tórnala Rúsa ni sélo

Tórnala Rúsa ni sélo (2)
Ni sélo metzô da zbíra (2)
Yi déte nósi f’ rakîne (2)
Che si mi srôsna haydúte (2)
Haydúte ne ye réklalï: (2)
- Fórni ad rakîte déteto (2)
Ti she sas námi da dóyde (2)
- Réska mu terzí gróshove
Gróshove mi so zômite.
Pak detéso so mi ne móyte (2)
Stóri mo su létva lûlka (2)
Ot kóshta na gradínena (2)
Zeléni yélhi visókï (2)
Zad dváne búka zeléna. (2)
Yotíde máyka na vóda (2)
’zam go sa máyka vórnala (2)
Lûlkine tívna i rávna (2)
Búkava shúrna stôgna (2)
Planínska páprat zeléna (2)
Máyka sédnala da pláche (2)
Da pláche i da naríche: (2)
- Détenche míchko pílenche (2)
Da li to bannó yókradi (2)
Yi li to níkna yizedé (2)
- Máychinko stáro maychíno (2)
Néma yo bannó yogréla (2)
Néma yo níkna yizéla (2)
Yem si mo máyka náydaho (2)
Strósnete si mi haydúte (2)
Na dva mo yógne vádevo (2)
Za tsevermé ma pécheva (2)

Πήγε η ξανθομάλλα στο χωριό

Πήγε η ξανθομάλλα στο χωριό
Στο χωριό νυχτέρι να κάνει
Και παιδί κουβαλάει στα χέρια
Τον συνάντησαν ληστές
Ληστές της είπαν
- Πέτα από το χέρι το παιδί
Eσύ μαζί μας θα έρθεις
- Πάρτε τα ασημικά μου
Κι αφήστε μου το παιδί.
Αλλά το παιδί μη μου το πάρετε
Κάνε μου δύο πλαγιαστές κούνιες
Κάτω από το σπίτι στον κήπο
Πράσινα ψηλά σκλήθρα
Κάτω από την πράσινη οξιά.
Πήγε η μάνα για νερό
Όταν η μάνα γύρισε
Κούνια λεπτή και ίσια, γεμάτη απ’ τα φύλλα*
Της οξιάς το ξύλο τέντωσε
Του βουνού πράσινη φτέρη
Η μάνα κάθισε να κλάψει
Να κλάψει και να μοιρολογεί:
- Παιδάκι μου, μικρό πουλάκι
Μήπως κάποιος σε έκλεψε
Ή μήπως κάτι σε έφαγε;
Μανούλα, γριά μανούλα
Ούτε με κλέψανε κανείς
Ούτε τίποτα με έφαγε
Αλλά, μάνα, με βρήκαν
Τρομακτικοί ληστές
Σε δυο φωτιές με σούβλισαν
Για ψητό με έψησαν.

* Η μάνα έβαλε φύλα στην κούνια για να ξεγελάσει τους ληστές ότι είναι το παιδί της.



Nevésta tórna sa at sekizdé

Nevésta tórna sa at sekizdé
Μemét dopánna sa at dokúzda
Nashól maykyó Muméte i pláche.
- Maychínko, stáro bábichko
Óti Meméti si pláchesh?
- Kak da ne pláchem Fatmíchko
Imâshi ená Meméte
I tóy na haskér otíde
Pak mu so zéni sevdána (2)
Sevdána i galenísana.
Vas-sôna Memét kónene
- Stípay, kóne, stípay, kóne.
’deno stípash ógan da gorí.
Che yo pristígna na sredé skalî
Dadé ye ízin vátre da fléze
Vátre da fléze, na skut da sônne
Che si yovárdi málko déte.
- Déte, déte, málo déte
Zômi isók pórstene
Da go dadésh nevéstoyne
Nevésta plésna rakîne:
- Razrívartey so svátove
Móto si lûbe doshlólo.
Memét yo sônna na kónen:
- Razmítay máykyo pot yéto
Dvomína ídeme na pótsen
Sas kónenese trimína.

Η νύφη έφυγε στις οκτώ

Η νύφη έφυγε στις οκτώ
Ο Μεμέτ έφτασε στις εννιά
Βρήκε τη μάνα ο Μεμέτ να κλαίει
Μανούλα, γριά γιαγιούλα
Γιατί για το Μεμέτ κλαις;
- Πώς να μην κλαίω, μικρή Φατμέ
Είχα ένα Μεμέτ
Κι αυτός στο στρατό πήγε.
Ενώ παντρεύεται ο έρωτάς του
Τον έρωτα και την αγάπη
Ανέβηκε ο Μεμέτ στο άλογο
- Τρέχα άλογο, τρέχα
όπου τρέχεις φωτιά να καίει.
Την πρόφτασε στη μέση της σκάλας
Της έδωσε άδεια μέσα να μπει
Μέσα να μπει, στα γόνατα να καθίσει
Και την είδε το μικρό παιδί
- Παιδί, παιδί, μικρό παιδί
Πάρε αυτό το δαχτυλίδι
Να το δώσεις στη νύφη σου
Η νύφη χτύπησε παλαμάκια:
- Σκορπιστείτε συμπέθεροι
Η δικιά μου αγάπη έφτασε.
Ο Μεμέτ ανέβηκε στο άλογο:
- Στρώσε, μάνα, το φαγητό
Δύο ήρθαμε στο δρόμο
Με το άλογο τρεις.


Τúrchenin dashól, málko móme, faf rávno póle

-Τúrchenin dashól, málko móme, faf rávno póle (2)
Tébe íshe, málko móme, za tébe pîta (2)
Da si ti dóyde, málko móme, pózna li go ti?
-Pozná go, she pozná, Túrchenin, tébe si méhne

Tébe si méhne, Turchénin, bélkoto líse
V bélkoto líse, Turchénin, v chórnïte óchi.
Da si ti dóyde, málko móm,e müzhdâ da li ti?
-Müzhdâ si dávom, Turchénin, téleno chévro.


Τούρκος ήρθε, μικρό κορίτσι, σε ίσιο κάμπο

- Τούρκος ήρθε, μικρό κορίτσι, σε ίσιο κάμπο
Εσένα θέλει, μικρό κορίτσι, για σένα ρωτάει
Αν έρθει, μικρό κορίτσι, θα τον γνωρίσεις;
- Θα τον γνωρίσω, θα τον γνωρίσω, Τούρκε, σε σένα μοιάζει
Εσένα μοιάζει, Τούρκε, στο άσπρο σου πρόσωπο
Στο άσπρο πρόσωπο, Τούρκε, στα μαύρα σου μάτια.
Αν έρθει, μικρό κορίτσι, μπαξίσι θα δώσεις;
- Μπαξίσι σου δίνω, Τούρκε, ασημοκέντητο μαντήλι