Ανθρώπινα
δικαιώματα
για
λίγους ή για όλους
Σεμπαϊδήν
Καραχότζα
Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι ενεργά
με το μειονοτικό ζήτημα της Θράκης και ειδικότερα με την προσπάθεια διάσωσης
και ανάδειξης της γλώσσας και της ιδιαίτερης πολιτισμικής ταυτότητας των
Ελλήνων Πομάκων της Θράκη έχω διαπιστώσει πως ορισμένοι κύκλοι δε χάνουν
ευκαιρία να βγουν και να μιλήσουν για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη
μεριά της ελληνικής πολιτείας και να ζητούν ακόμα και την παρέμβαση των
ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Αυτό βέβαια θα μπορούσε και να είναι απόλυτα θετικό αν
οι κύκλοι αυτοί δεν περιόριζαν την ευαισθησία τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα
των μουσουλμάνων της Θράκης μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις και ακολουθούσαν αυτή
την τακτική κάθε φορά που όντως καταπατείται ένα ανθρώπινο δικαίωμα αυτών των
ανθρώπων.
Δυστυχώς όμως για έναν καθόλου ανεξήγητο
λόγο οι κύκλοι αυτοί θυμούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα των μουσουλμάνων της
Θράκης και γενικότερα της χώρας μας μόνο όταν για καθαρά εθνικούς λόγους
εμποδίζεται ή και καταργείται μια ενέργεια εκείνων που συντάσσονται και
συνεργάζονται με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Για παράδειγμα όταν η
ελληνική πολιτεία δεν αναγνωρίζει έναν σύλλογο Τούρκων της Θράκης ή δεν
επιτρέπει την ίδρυση τους, αμέσως ορισμένοι ξεσηκώνονται και κατηγορούν το
ελληνικό κράτος και καταφεύγουν στην ευρωπαϊκή δικαιοσύνη.
Προφανώς δε μπορούν ή δε θέλουν να
καταλάβουν πως εκείνο που δε θέλει η ελληνική πλευρά δεν είναι να μην υπάρχει
ένας τέτοιος σύλλογος αλλά οι δράσεις που ενδεχομένως θα αναπτύξουν τα μέλη του
και η οποία πιθανότατα θα είναι ενάντια στην πατρίδα μας. Ακόμα όμως κι αν
δεχτώ πως έχουν δίκιο, πως δηλαδή το ελληνικό κράτος δε θα έπρεπε να εμποδίζει
την ίδρυση τέτοιων συλλόγων, δε μπορώ να καταλάβω γιατί μόνο σε αυτές τις
περιπτώσεις τους πιάνει μια τρομερή ευαισθησία αναφορικά με τα ανθρώπινα
δικαιώματα.
Αλήθεια, το να θέλει κανείς να
διαφοροποιηθεί και να πει δημόσια πως δεν είναι Τούρκος αλλά Έλληνας Πομάκος κι
αφού το κάνει, να δέχεται απειλές για τη ζωή των παιδιών του δεν είναι
καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος; Το να θέλουν μερικοί άνθρωποι να ιδρύσουν
έναν πολιτιστικό σύλλογο Πομάκων κι αφού το κάνουν, να παρουσιάζονται ως
προδότες σε όλα τα πομακοχώρια και μάλιστα να αναρτώνται και λίστες με τα
ονόματα τους σε όλα τα τζαμιά δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος; Το
να βγαίνουν κάποιοι άνθρωποι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να μιλούν για
Έλληνες Πομάκους κι ύστερα να βρίσκουν γρατζουνισμένες πόρτες και σκισμένα
λάστιχα στα αυτοκίνητα τους δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος; Το να
θέλει μια μερίδα των μουσουλμάνων δημόσια ελληνόφωνα σχολεία για τα παιδιά τους
και να μην τα έχουν με αποτέλεσμα το μειονοτικό σχολείο (ο θεός να το κάνει) να
είναι η μοναδική τους λύση δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος; Το να
θέλουν όλοι σχεδόν οι μουσουλμάνοι νηπιαγωγεία στα χωριά τους αλλά να μην τα
έχουν δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος;
Ασφαλώς και όλα αυτά συνιστούν
καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά ποτέ δεν είδα τις δημοκρατικές κατά τα
άλλα αριστερές δυνάμεις να θίγουν αυτά τα θέματα και να είναι το ίδιο
ευαίσθητες γιατί καταπατώνται βασικότατα ανθρώπινα δικαιώματα. Ναι, το να θέλει
κάποιος να είναι Τούρκος και να μην του το επιτρέπει το κράτος είναι καταπάτηση
ανθρώπινου δικαιώματος και μπράβο σε εκείνους που το επισημαίνουν, εφόσον όμως
είναι τόσο ευαίσθητοι σε τέτοια θέματα θα έπρεπε να κάνουν το ίδιο και με
εκείνους τους μουσουλμάνους που αυτοπροσδιορίζονται ως οτιδήποτε άλλο εκτός από
Τούρκοι, γιατί όμως δεν το κάνουν; Μήπως σε αυτή τη χώρα ανθρώπινα δικαιώματα
έχουν μόνο οι μουσουλμάνοι που δηλώνουν Τούρκοι και οι υπόλοιποι, οι μη Τούρκοι
δεν έχουν;
Πρόσφατα μάλιστα με αφορμή την
τροπολογία για τους ιεροδιδασκάλους άκουσα κάποιους να μιλάνε ακόμα και για
καταπάτηση θρησκευτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών αλλά θα μου επιτρέψουν αυτό
να το εκλάβω ως ανέκδοτο για να γελάσουμε. Μα είναι δυνατόν να έρχεται ένα
κράτος να διορίζει ιεροδιδασκάλους ακόμα και στα ελληνόφωνα δημοτικά σχολεία
ώστε τα μουσουλμανόπαιδα που φοιτούν εκεί να μπορούν να διδάσκονται τα
θρησκευτικά τους και κάποιοι να μιλούν για καταπάτηση ανθρωπίνων ελευθεριών;
Ίσα ίσα που εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, τα μουσουλμανόπαιδα δηλαδή που
φοιτούν όχι σε μειονοτικό αλλά σε δημόσιο ελληνόφωνο σχολείο και που μέχρι
σήμερα δε διδάσκονταν τα θρησκευτικά τους τώρα θα μπορούν να τα διδάσκονται.
Είναι δυνατόν αυτό το πράγμα κάποιοι να το αποκαλούν καταπάτηση θρησκευτικών
ελευθεριών;
Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις
ψευτοπαλικαριές και τις ψευτοευαισθησίες τους κι σκεφτούν μόνο ένα πράγμα, ότι
απευθύνονται σε ανθρώπους και όχι σε ζώα.
Σ. Καραχότζα
