«Διαχρονική ελληνική
πολιτική πρακτική
και τουρκική διείσδυση
στη Δυτ. Θράκη»
Ομιλητής: Βασίλειος
Μαρτζούκος
Αντιναύαρχος ε.α. Π.Ν. –
Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.
Επίτιμος Διοικητής
Σ.Ν.Δ.
Αξιότιμοι κυρίες και
κύριοι,
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Κινδυνεύει η Θράκη από την Τουρκία
και την όλη πρακτική της Ελληνικής Πολιτείας ή πρόκειται για κινδυνολογία; Εδώ
και 100 έτη ο ελληνισμός συρρικνώνεται με εμφανείς δυσμενείς επιπτώσεις.
Υπενθυμίζεται η Μικρασιατική καταστροφή, η Αν. Θράκη, η Κωνσταντινούπολη, η Ίμβρος,
η Τένεδος, η Αλεξάνδρεια, η Κύπρος, η Βόρ. Ήπειρος. Περαιτέρω συρρίκνωση δεν είναι πλέον ανεκτή
έναντι οιουδήποτε πολιτικού προσχήματος, διότι αφορά πλέον τον πυρήνα του
έθνους μας. Η νεο-οθωμανική, αναθεωρητική Τουρκία με περιφερειακές φιλοδοξίες αποτελεί
αδιαμφισβήτητη απειλή αφού διαθέτει και την πολιτική βούληση και τη δυνατότητα
να θίξει υπαρξιακά και ζωτικά συμφέροντα της χώρας μας στη Δυτ. Θράκη, το
Αιγαίο, την Κύπρο και την ΝΑ Μεσόγειο. Οι συμμαχίες δεν εγγυώνται την
ακεραιότητα της χώρας μας, ενώ οι πολιτικές μας ηγεσίες ουδέποτε διετύπωσαν και
εφήρμοσαν διακομματική Εθνική Στρατηγική.
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΗ
ΘΡΑΚΗ
Η Τουρκία επιδιώκει την επέκταση και
την άσκηση επιρροής πέραν των συνόρων της, με μοχλό τις μουσουλμανικές
μειονότητες. Μεταξύ άλλων η τουρκική στρατηγική επιδιώκει διαχρονικά και με
συνέπεια την υλοποίηση του κεμαλικού Εθνικού Συμβολαίου, που διατυπώθηκε το
1920, για την μελλοντική υπαγωγή της Δυτ. Θράκης στην Τουρκία. Η απόκτηση
ευρωπαϊκών εκτάσεων εν γένει της προσδίδει ευρωπαϊκά ερείσματα και ειδικότερα η
Θράκη προσφέρει επιπλέον στην Τουρκία συγκυριαρχία και ενεργειακή
συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Η επιλεγείσα τουρκική στρατηγική
είναι ο πειθαναγκασμός, δηλαδή η αξιόπιστη απειλή χρήσης βίας που αναγκάζει τον
αντίπαλο να προβαίνει σε κατευναστικές, διαρκείς, σταδιακές υποχωρήσεις. Η
εφαρμογή της στρατηγικής αυτής στη Θράκη περιλαμβάνει την απομόνωση,
χειραγώγηση και τουρκοποίηση της μειονότητας, την μετατροπή αυτής από
μειονότητα σε κοινότητα, την απομάκρυνση των Ελλήνων χριστιανών, τον ψυχολογικό
και οικονομικό διαχωρισμό της Θράκης από την Ελλάδα, την αμφισβήτηση της
ελληνικής κυριαρχίας με θέσπιση παραλλήλου συστήματος αυτοδιοικήσεως, την
οργάνωση μέρους της μειονότητας σε παρακρατική και ίσως σε παραστρατιωτική
βάση, άτυπη συγκυριαρχία και τελικά αυτονόμηση. Στις τουρκικές βλέψεις
δημιουργίας αυτόνομης μουσουλμανικής δημοκρατίας εξαρτώμενης από την Τουρκία
συμπεριλαμβάνεται και η νότια Βουλγαρία με το ένα εκατομμύριο μουσουλμάνους που
κατοικούν εκεί. Η Τουρκία εποφθαλμιά τη Θράκη, αλλά βλέπει και δυτικότερα,
τουλάχιστον έως τη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου
πρωθυπουργού. Ας μην ξεχνούμε τέλος τον έτερο πυλώνα της ίδιας στρατηγικής, ο
οποίος κατόρθωσε με επιτυχία τη σταδιακή εκδίωξη και εξάλειψη της ελληνικής
μειονότητας των τουλάχιστον 120.000 κατοίκων στην Πόλη, την Ίμβρο και την
Τένεδο.
ΤΡΟΠΟΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ
ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΗΣ ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΤΗΝ Δ. ΘΡΑΚΗ.
Προς υλοποίηση της στρατηγικής της
για τη Θράκη, η Τουρκία εδώ και δεκαετίες μετέρχεται των ακολούθων μεθόδων:
1.
Διεκδικεί
διαρκώς και όταν οι διεκδικήσεις της ικανοποιούνται, θεωρεί αυτές ως κεκτημένο
και μεταβαίνει σε επόμενη φάση νέων διεκδικήσεων.
2.
Με
κύριο μοχλό της το ισχυρό οικονομικά (εικάζεται ότι λαμβάνει ενίσχυση πλέον των
25 εκ. $ ετησίως) Γενικό Προξενείο Κομοτηνής (ΓΠΚ), επενδύει στον συνδυασμό
«τουρκική εκπαίδευση, μουσουλμανική θρησκεία, πολιτική και οικονομική εξάρτηση»
σε ολόκληρη τη μειονότητα. Το ΓΠΚ ιδρύει δεκάδες δήθεν πολιτιστικά σωματεία και
ΜΚΟ που προωθούν τα τουρκικά συμφέροντα. Σύμφωνα με βάσιμες πληροφορίες,
μισθοδοτεί μεγάλο αριθμό ατόμων για την ποδηγέτηση της μειονότητας με εξαγορά,
απειλές ή εκδικητικά αντίποινα, οργανώνει προβοκάτσιες και επεκτείνει την
δραστηριότητά του στην υπόλοιπη ελληνική επικράτεια. Ρυθμίζει τις πολιτικές
εξελίξεις στην περιοχή και χρηματοδοτεί κάθε δραστηριότητα που υπηρετεί τα
τουρκικά συμφέροντα.
3.
Η
Τουρκία διατηρεί διαρκή επαφή με τη μειονότητα. Διοργανώνονται τακτικές
επισκέψεις μελών της τουρκικής κυβερνήσεως και υψηλόβαθμων αξιωματούχων στην
περιοχή, οι οποίοι προβαίνουν σε προκλητικές και υπονομευτικές επαφές, δηλώσεις
και ενέργειες. Δίδονται κίνητρα σπουδών νέων της μειονότητας στην Τουρκία,
μεθοδεύονται τακτικά δωρεάν μετακινήσεις μουσουλμάνων από και προς την Τουρκία
και χρηματοδοτούνται αφίξεις τουρκικών πολιτιστικών αποστολών στη Δυτ. Θράκη.
4.
Προσπαθεί
να επιτύχει οικονομική εξάρτηση της περιοχής από τουρκικά κεφάλαια, μέσω της
τράπεζας Ζιράτ, η οποία επηρεάζει τη φθίνουσα τοπική οικονομία, δανειοδοτεί
μουσουλμάνους για αγορά γης, αλλά και χρεωμένους Έλληνες που είναι πιθανόν να
χάσουν την περιουσία τους. Πολλοί τουρκογενείς εισάγουν ποικιλία φθηνών
τουρκικών προϊόντων και ενισχύουν το παραεμπόριο. Παράλληλα, Τούρκοι
επιχειρηματίες εμφανίζονται πρόθυμοι, είτε να επενδύσουν στον τουρισμό, τη
βιομηχανία, την υγεία και την ενέργεια της περιοχής, είτε να χρηματοδοτήσουν τη
δημιουργία Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, τηλεοπτικού σταθμού και πανεπιστημίου
όταν το επιτρέψουν οι καταστάσεις.
5.
Προσπαθεί
να εκτουρκίσει τη μειονότητα μέσω της παιδείας και της θρησκείας. Η μειονοτική
εκπαίδευση και θρησκευτική αγωγή, μετατρέπονται σε παραεκπαίδευση και
παραπαιδεία, η οποία διαμορφώνει τουρκικές εθνικές συνειδήσεις και κρατά τη
μειονότητα απομονωμένη από την υπόλοιπη κοινωνία.
6.
Επιδιώκει
τη λαϊκή αποδοχή με προπαγανδιστική εισβολή στον πολιτισμό και στα θεάματα.
Υπάρχουν προτάσεις αγοράς τοπικών ποδοσφαιρικών συλλόγων, μοιράζονται δωρεάν
δορυφορικοί δέκτες και λειτουργούν δεκάδες αλυτρωτικά μπλογκς στο διαδίκτυο. Οι
προαναφερθέντες σύλλογοι και σωματεία που αυτοαποκαλούνται «τουρκικά»,
δραστηριοποιούνται (άραγε με ποια χρηματοδότηση;) τόσο στη Θράκη όσο και σε
ολόκληρη την Ευρώπη, ενώ συγχρόνως διεισδύουν και σε όργανα της Ε.Ε.
7.
Ελέγχει την πολιτική ζωή της περιοχής με την
ένταξη εκλεκτών της υποψηφίων σε συνδυασμούς ελληνικών πολιτικών κομμάτων, με
τη δυναμική καθοδήγηση της ψήφου της μειονότητας, καθώς και με τη στήριξη του
αμιγώς μουσουλμανικού και τουρκοφρόνου κόμματος «Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας,»
(DEB).
8.
Προετοιμάζει
το φρόνημα της τουρκικής κοινής γνώμης. Για παράδειγμα στα σχολεία μοιράζονται
αναθεωρητικοί χάρτες της περιοχής της Θράκης, τα σχολικά τους εγχειρίδια
αναγράφουν, ότι τα νησιά του Αιγαίου ευρίσκονται υπό ελληνική κατοχή και εντός
των τουρκικών χωρικών υδάτων και ότι ο ελληνικός πολιτισμός είναι τουρκικής
προελεύσεως αφού οι Τούρκοι ευρίσκονται στην περιοχή από το 2500 π.Χ.
Ταυτόχρονα εξωραΐζεται η Οθωμανική Αυτοκρατορία και αποσιωπούνται οι
γενοκτονίες.
9.
Διεισδύει
σε ολόκληρη την επικράτεια, με επίδειξη έμπρακτου ενδιαφέροντος για την Καβάλα
και τη Μακεδονία εν γένει, την προώθηση θέματος υπάρξεως εθνικών μειονοτήτων
στη Μακεδονία, τη Θράκη, την Ήπειρο και τα Δωδεκάνησα, με την συστηματική
προσέγγιση των μουσουλμάνων μεταναστών που η ίδια φροντίζει να μας προμηθεύει,
με τη διεκδίκηση θρησκευτικής εκπροσώπησης αυτών, με καταγγελία της χώρας μας
για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με απαιτήσεις δημιουργίας τζαμιών και νεκροταφείων
καθώς και με την ανάδειξη θέματος οθωμανικών περιουσιών και μνημείων.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ
Σε αντίθεση με την Τουρκία, η
έλλειψη διαχρονικών Εθνικών Σκοπών (ΕΘΣΚ) και Εθνικής Στρατηγικής (ΕΘΣΤ) ώθησε
τη χώρα μας να υιοθετεί αντιφατικές και αλληλοαναιρούμενες, σε βάθος χρόνου,
πολιτικές αναλόγως των εκάστοτε συγκυριών. Έτσι, το Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο
Φιλίας Βενιζέλου – Κεμάλ του 1930 προσέφερε στην Τουρκία την απέλαση των
παλαιομουσουλμάνων από τη Δυτ. Θράκη, που αποτελούσαν ανάχωμα στον κεμαλικό
σωβινισμό, τη νομιμοποίηση σωματείων με τον όρο «τουρκικός» στον τίτλο τους,
την επιβολή του λατινικού αλφαβήτου και την αποδοχή βιβλίων και δασκάλων από
την Τουρκία.
Με τα μορφωτικά πρωτόκολλα του 1951
και αργότερα του 1968, η Τουρκία μετατρέπεται σε κηδεμόνα της μειονότητας, η
εκπαίδευση υλοποιείται στην επίσημη πλέον τουρκική γλώσσα, ιδρύονται μειονοτικά
γυμνάσια και λύκεια, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των μετακλητών διδασκάλων από την
Τουρκία. Το 1954 η ελληνική κυβέρνηση παραβιάζει την Συνθήκη της Λωζάννης
αναγνωρίζοντας τουρκική μειονότητα και ψηφίζονται νόμοι περί λειτουργίας
«τουρκικών σχολείων».
Το 1984 διαλύονται οι μουσουλμανικοί
σύλλογοι με τον όρο «τουρκικός», ενώ το 1988 αντικαθίσταται ο όρος «τουρκικός»
με τον όρο «μειονοτικός». Έως τις αρχές της δεκαετίας 1990 η πρόσβαση από και
προς τα χωριά των μουσουλμάνων της ορεινής Ροδόπης ήταν ελεγχόμενη (οι γνωστές
μπάρες). Από τη δεκαετία 1990 ήρθησαν οι διοικητικοί περιορισμοί της
μειονότητας και περάσαμε σε άλλο άκρο με υιοθέτηση πολιτικών προνομιακής
μεταχείρισης των μουσουλμάνων έναντι των χριστιανών συμπολιτών τους.
ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ
Υπάρχει ενδεχομένως πολιτικό φοβικό
σύνδρομο ή πολιτική ανεπάρκεια ή ενδεχόμενη αλληλεξάρτηση συμφερόντων μεταξύ
μερίδος πολιτικών παραγόντων και της ελίτ του μουσουλμανικού πληθυσμού, που
κορυφώνεται στις παραμονές εκλογικών αναμετρήσεων και συνδράμει την τουρκική
στρατηγική. Φαίνεται υπερβολικό; Τότε πως είναι δυνατόν να ερμηνευθεί
διαφορετικά η αδράνεια, η μη εφαρμογή των νόμων και ενίοτε η συνδρομή του
κράτους, ενώπιον φαινομένων σαν τα ακόλουθα:
1.
Κατάφορη
καταπάτηση πολιτισμικών δικαιωμάτων των Πομάκων και Ρομά πλήρως κατοχυρωμένων
από τη Συνθήκη της Λωζάννης, το Διεθνές Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Ανεμπόδιστη ίδρυση παρανόμων νηπιαγωγείων και φροντιστηρίων.
2.
Μειονοτικοί
υποψήφιοι που δηλώνουν «Τούρκοι» και άρρηκτα συνδεδεμένοι με την
«μητέρα-πατρίδα Τουρκία», δραστηριοποιούνται υπέρ της «ανεξάρτητης Θράκης»
στηριζόμενοι από τουρκόφρονες φορείς, που ενσωματώνονται στα ελληνικά πολιτικά
κόμματα και καθίστανται βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου.
3.
Παραβιάζεται
το Σύνταγμα σε θέματα ισονομίας και ισοπολιτείας, το δε προσωπικό δεδομένο του
θρησκεύματος γίνεται εθνολογικό κριτήριο και κριτήριο διαχωρισμού των
δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτών.
4.
Νόμοι
σαν το σχέδιο «Καλλικράτης» δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν την ιδιαιτερότητα της
περιοχής.
5.
Αιρετοί πολιτικοί και δημοτικοί άρχοντες, συμμετέχουν
σε προπαγανδιστικές τηλεοπτικές εκπομπές και λοιπές επετειακές εκδηλώσεις και
εορτασμούς τουρκικών συμφερόντων, ενώ επιδιώκουν σταθερές επαφές και
προεκλογικές φωτογραφίες με τον Τούρκο Πρόξενο.
6.
Υπάρχουν
ανά την επικράτεια Δήμαρχοι πρόθυμοι να γεμίσουν την πόλη τους με τζαμιά και
μουσουλμανικά νεκροταφεία, ανεξαρτήτως διεθνών συμβατικών υποχρεώσεων της χώρας
και εθνικών επιπτώσεων, ενώ μερίδα διανοουμένων ξαναγράφει την ιστορία εξωραΐζοντας
την οθωμανική περίοδο της δήθεν ανοχής και της ευημερίας και επιβεβαιώνοντας
την δήθεν τεχνητή δημιουργία του ελληνικού έθνους το 1821.
7.
Το
ΓΠΚ παρεμβαίνει, ανεξέλεγκτα, απροκάλυπτα και υπονομευτικά στα εσωτερικά
πράγματα της χώρας.
8.
Μειονοτικοί
σύλλογοι ανοίγουν Γραφεία στις Βρυξέλλες και την υπόλοιπη Ευρώπη, διασύροντας
και υπονομεύοντας την χώρα στο εξωτερικό. Άλλοι σύλλογοι μετέχουν σε
ποδοσφαιρικά τουρνουά ευρωπαϊκών μειονοτήτων, με χρώματα, σημαία και εθνικό
ύμνο της δήθεν αυτόνομης Θράκης. Άλλοι μεταφέρουν δωρεάν μουσουλμάνους της
Θράκης στην Αδριανούπολη για να παρακολουθήσουν την ταινία «Η άλωση 1453» ή
διοργανώνουν δωρεάν τουριστικές μεταφορές στην Τουρκία με την υποχρέωση να
εγγραφούν στο κόμμα DEB. Οι περισσότεροι σύλλογοι φέρουν τον προσδιορισμό
«τουρκικός», παρά το γεγονός ότι αυτό θεωρείται παράνομο από το Συμβούλιο της
Επικρατείας, διοργανώνουν εκδηλώσεις στις οποίες δεσπόζει η αυτονομιστική
σημαία της Δυτ. Θράκης και επισκέπτονται συχνά τους αρχηγούς των ακραίων τουρκικών
εθνικιστικών κομμάτων.
9.
Οι
ψευδομουφτήδες και άλλα όργανα της Άγκυρας προτρέπουν σε ανυπακοή των νόμων,
απειλούν και εκβιάζουν νομοταγείς μουσουλμάνους, αποκαλούν τους χριστιανούς
γκιαούρηδες, διαδίδουν το διχαστικό σύνθημα «Τούρκος ψηφίζει Τούρκο», θεσπίζουν
αντεθνικές εορτές και επιβάλλουν σε Πομάκους να μην διοργανώνουν πολιτιστικές
εκδηλώσεις στη γλώσσα τους. Αντινομάρχες χαρακτηρίζουν την τουρκική εισβολή
στην Κύπρο ως ειρηνευτική παρέμβαση.
10.
Τούρκοι
υπουργοί, επισκεπτόμενοι τη Θράκη δηλώνουν ότι η μειονότητα αποτελεί μέρος του
τουρκικού έθνους και θεωρούν τη Δυτ. Θράκη ως το «κομμένο χέρι της Τουρκίας»,
ενώ εφημερίδες της Θράκης χαιρετίζουν τη νίκη του Κεμάλ το 1922 και αναρτούν
αφίσες του τουρκικού ΓΕΕΘΑ.
11.
Ελληνικά
κόμματα διατηρούν επαφές με αποσχιστικούς συλλόγους και το μειονοτικό κόμμα
DEB. Κορυφαίοι πολιτικοί μας ανελάμβαναν πρωτοβουλίες για τον αφοπλισμό
Ελλάδος, Τουρκίας και Βουλγαρίας στην περιοχή. Δήμαρχοι διοργανώνουν
προεκλογικά, εορτασμούς οθωμανικής μνήμης με Τούρκους προσκεκλημένους, υπουργοί
εμποδίζουν εθνοκεντρικές πρωτοβουλίες ιδιωτών, πρώην υπουργοί μας συνυπογράφουν
καταδικαστικές αποφάσεις του ΕΔΑΔ για «εθνικές μειονότητες» και συλλόγους στην
Ελλάδα. Κόμματα καταργούν από υποψηφίους τους ελληνόφρονες μειονοτικούς με τη
μομφή ότι είναι φορείς ελληνικού εθνικισμού, δίχως όμως να διαμαρτύρονται και
να καταγγέλλουν φορείς του τουρκικού εθνικισμού που δρουν στην ελληνική
επικράτεια. Μερίδα εγχωρίων πολιτικών, διανοουμένων και δήθεν ανεξαρτήτων
οργανώσεων συμφωνεί με τις τουρκόφρονες καταγγελίες σε διεθνή φόρα, ενώ η ίδια
μερίδα ουδέποτε καταγγέλλει παραβιάσεις δικαιωμάτων των Πομάκων ή των Ρομά ή
των μειονοτήτων εντός της Τουρκίας, γεγονός που γεννά εύλογα ερωτήματα για τον
ρόλο τους.
Ο ΞΕΝΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ
Τα ισχυρά κράτη στα Βαλκάνια αποτελούσαν
παραδοσιακά εμπόδιο στα γεωπολιτικά σχέδια άλλων δυνάμεων. Επομένως μικρά
κρατίδια στην σημαντική αυτή περιοχή,
εύκολα χειραγωγήσιμα χρησιμοποιούμενα ως βάσεις και αναχώματα για
αποτελεσματικότερο έλεγχο της Ρωσίας, πιθανόν να εξυπηρετούν συμφέροντα
ορισμένων κρατών ή οικονομικών και ενεργειακών συμφερόντων και Διεθνών
Οργανισμών. Αρκετά ιδρύματα και οργανισμοί, γνωστής χρηματοδότησης, δυστυχώς
Δυτικής και συμμαχικής προελεύσεως, εγείρουν και συντηρούν το θέμα των «εθνικών
μειονοτήτων» στην Ελλάδα.
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ -
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η αποφυγή νέας εθνικής συρρικνώσεως
απαιτεί αυτοκριτική, άρση της σιωπής, της αδιαφορίας και ιδιοτέλειας καθώς και
διαρκή επαγρύπνηση ηγεσίας και κοινής γνώμης. Δυστυχώς την πρωτοβουλία της
ατζέντας των «θεμάτων» στη Θράκη καθορίζει η τουρκική πολιτική και η Πολιτεία
απλώς αντιδρά ανακλαστικά, άτονα και καθυστερημένα.
Θα πρέπει να εκπονηθεί συνολική
διακομματική Εθνική Στρατηγική. Ειδικότερα για τη Θράκη, με σεβασμό στην
Συνθήκη της Λωζάννης, η εν λόγω στρατηγική θα πρέπει, στα πλαίσια του
Συντάγματος, να αποβλέπει στην πλήρη, ισότιμη και ισόνομη αντιμετώπιση μίας
απογκετοποιημένης μειονότητας. Στην κατεύθυνση αυτή θα συμβάλει η εξέταση
καταργήσεως εφαρμογής της Σαρία καθώς και η δημιουργία προϋποθέσεων εξόδου της
μειονότητας από την κοινωνική και μορφωτική απομόνωση. Επιπλέον, θα πρέπει να
μεθοδευθεί δέσμη πολιτικών, αυτοδιοικητικών και αναπτυξιακών ενεργειών και
μέτρων, μέσω των οποίων θα διασφαλίζεται η ανάπτυξη και η ευημερία όλου του
πληθυσμού και θα αποσαφηνίζεται δια παντός, ότι η Τουρκία, βάσει της Συνθήκης
της Λωζάννης, δεν αποτελεί εγγυήτρια δύναμη για τη Θράκη, αλλά είναι
αποκλειστικά υπεύθυνη και μόνο, για την ελληνική μειονότητα στην Τουρκία, την
οποία έχει φροντίσει να εξαλείψει.
Το δικαίωμα του ατομικού
αυτοπροσδιορισμού διαφέρει από τη συλλογική ταύτιση με αλυτρωτική, αντεθνική
και υπονομευτική πολιτική. Στην περίπτωση αυτή η νομική δαμόκλειος σπάθη θα
πρέπει να επιπίπτει άμεσα, δίχως φοβίες και αναστολές. Θα πρέπει να
επανεξετασθεί η σκοπιμότητα και οι προϋποθέσεις εφαρμογής νόμου περί στερήσεως
της ιθαγένειας, να συνεχισθεί απρόσκοπτα η εφαρμογή του νόμου περί ιμάμηδων, να
διακοπεί κάθε επαφή κρατικού φορέως με τους ψευδομουφτήδες και να στηριχθεί με
κάθε τρόπο το κύρος και η ασφάλεια των νομίμων μουφτήδων και ιμάμηδων.
Να διασφαλισθεί, ότι η εκπαίδευση
δεν θα αποτελεί πλέον προπαγανδιστικό εργαλείο διαμορφώσεως εθνικών
συνειδήσεων. Απαιτείται εκπαιδευτική
αναβάθμιση με αύξηση των δημοσίων σχολείων κάθε βαθμίδος σε κάθε μειονοτική περιοχή,
παρέχοντας ίσες ευκαιρίες και επιλογές στους Έλληνες πολίτες της Θράκης. Να
εξετασθεί η σκοπιμότητα και δυνατότητα καταγγελίας των μορφωτικών πρωτοκόλλων
της ψυχροπολεμικής περιόδου (20/4/1951 και 20/12/1968) που παραβιάζουν τη
Συνθήκη της Λωζάννης. Δεν θα πρέπει να καθορίζεται η εκπαίδευση Ελλήνων πολιτών
από οποιαδήποτε ξένη χώρα.
Απόρριψη κάθε διαπραγματεύσεως στη
βάση της αμοιβαιότητας, αφού με τις διαχρονικές τουρκικές μεθοδεύσεις αυτή έχει
καταστεί πλήρως ανισοβαρής. Αν ποτέ ίσχυε ρήτρα αμοιβαιότητας, αυτή θα όφειλε
να αρχίσει με την άμεση απόδοση τουρκικής υπηκοότητας, με πλήρη δικαιώματα στην
Τουρκία, σε τουλάχιστον 150.000 Έλληνες.
Η γενικευμένη ανομία στην περιοχή
χρήζει αμέσου αντιμετωπίσεως. Στα πλαίσια των οικονομικών ελέγχων σε ολόκληρη
την επικράτεια, θα πρέπει να εγκατασταθεί μόνιμα στη Θράκη κλιμάκιο ελέγχου
διακινήσεως μαύρου χρήματος καθώς και κάθε άλλης παραβατικής οικονομικής
δραστηριότητος για κάθε φορέα και σύλλογο. Θα πρέπει να ελεγχθεί η επάρκεια του
νομικού μας πλαισίου περί υπονομευτικών και αλυτρωτικών δράσεων κατά της χώρας,
εκ μέρους φυσικών προσώπων, οργανώσεων, συλλόγων, σωματείων και ασφαλώς πολιτικών κομμάτων.
Θα πρέπει να συγκρατηθεί το
πλειονοτικό στοιχείο της Θράκης με σειρά κινήτρων, στην κατεύθυνση της
εργασίας, των υποδομών, της ασφάλειας, των φόρων, της γης, του εξωτερικού και
εσωτερικού τουρισμού, της ενισχύσεως φορέων όπως το Πανεπιστήμιο και της
μεταφοράς κρατικών υπηρεσιών στην περιοχή, καθώς και δημοσίων και ξένων
επενδύσεων. Σε κάθε περίπτωση οι επενδυτικές προσφορές δεν θα πρέπει να
αξιολογούνται μόνο με λογιστικά οικονομικά κριτήρια, αλλά και με κριτήρια
ασφάλειας και άμυνας.
Η επιθυμητή τελική κατάσταση θα
πρέπει να είναι μία μειονότητα ευημερούσα, ισότιμα ενταγμένη στην ελληνική
κοινωνία με πλήρη διασφάλιση των μειονοτικών δικαιωμάτων της. Το κράτος οφείλει
να την αγκαλιάσει ώστε τα μέλη της να αισθάνονται την φροντίδα και την
προστασία του. Θα πρέπει να αναγνωρισθεί, να προβληθεί και να στηριχθεί η
πολιτισμική ιδιαιτερότητα Πομάκων και Ρομά, αλλά και τουρκογενών μη
τουρκοφρόνων, με διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά.
Να εγκαταλειφθεί το Δόγμα του «δεν
διεκδικούμε τίποτε» και να μεθοδευθεί πολιτική καταγγελία και διεκδίκηση κάθε
τουρκικής παρεκτροπής από την Συνθήκη της Λωζάννης.
Να ελέγχεται συστηματικά η νομιμότητα
της εν γένει δραστηριότητος του ΓΠΚ και σε αρνητική περίπτωση να εξετασθεί η
σκοπιμότητα αμέσου εφαρμογής όλου του φάσματος των κυρώσεων από προειδοποιήσεις
και απελάσεις προσωπικού έως και οριστικής καταργήσεως αυτού.
Να γίνεται συστηματική ενημέρωση της
διεθνούς κοινής γνώμης, Διεθνών Οργανισμών, Συμμαχιών και όλων των φορέων του
εξωτερικού που κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με δικές μας αναφορές,
που θα προβάλλουν τα ορθά δεδομένα και θα αποκαλύπτουν κάθε ψευδή δήλωση, καθώς
και κάθε ξένη ή εγχώρια παράνομη παρέμβαση.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η εμπειρία αποδεικνύει ότι Τουρκία
αποτελεί αναξιόπιστο συνομιλητή. Ίσως να απογοητεύονται οι οπαδοί της θεωρίας
του ενδιαμέσου χώρου και οι λάτρεις της ελληνοτουρκικής φιλίας, αλλά ο
πολιτικός ρεαλισμός αναγκάζει να παρατηρήσουμε ότι η Τουρκία ουδέποτε είχε
σχέση με το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο. Αντιθέτως, ο εθνικοθρησκευτικός
φανατισμός σε συνδυασμό με το έλλειμμα πολιτισμού, κατέστησαν τη βία και τον
επεκτατισμό ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της. Όπως πάντοτε θα μας υπενθυμίζει ο Θουκυδίδης,
οι διακρατικές σχέσεις ρυθμίζονται σύμφωνα με τον συσχετισμό ισχύος. Ειδικότερα
για συνομιλητές σαν την Τουρκία οι αποτρεπτικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν
αναγκαία και ικανή συνθήκη για κάθε αίσια έκβαση διαλόγου.
Η έξοδος από την σύνθετη κρίση που
διέρχεται η χώρα, απαιτεί νηφαλιότητα
και όχι θυμικές αντιδράσεις, ψύχραιμη και ειλικρινή ενημέρωση της κοινής
γνώμης, εγρήγορση και πολιτική ωρίμανση των πολιτών, αλλά πρωτίστως πολιτικές
ηγεσίες με αρετές εθνικού ηγέτου.
Το κράτος στη Θράκη νοσεί διότι η
αποτροπή έχει αντικατασταθεί από τον κατευνασμό και παράλληλα η κομματική
ιδιοτέλεια προηγείται των εθνικών θεμάτων. Γευθήκαμε το αποτέλεσμα στις
πρόσφατες ευρωεκλογές. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να ξυπνήσουμε;
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ‘Α’
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ
1.
«Τουρκική
Ένωση Ξάνθης»
2.
«Συμβουλευτική
Επιτροπή Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης»
3.
«Σύλλογος
Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης»
4.
«Πολιτιστική
και Εκπαιδευτική Εταιρεία Μειονότητας Δ. Θράκης»
5.
«Ευρωπαϊκή
Ομοσπονδία Τούρκων Δ. Θράκης»
6.
«Αλληλεγγύη
Τούρκων Δ. Θράκης»,
7.
«Ένωση
Τούρκων Δασκάλων Δ. Θράκης,
8.
«Τουρκική
Νεολαία Κομοτηνής»,
9.
«Ένωση
Τούρκων Ελλάδας»
10. «Ένωση Τούρκων Δ. Θράκης»
11. «Σέτσεκ»
12. «Σύλλογος Έρευνας και
Μελέτης της Ισλαμικής Θρησκείας»
13. «Περιβαλλοντολογικός
Όμιλος Μελισσοκόμων και Φίλων της Μέλισσας»
14. «Σύλλογος Επιστημόνων
Μειονότητας της Δ. Θράκης»
15. «Πολιτιστικός Σύλλογος
Τουρκάλων Γυναικών Ροδόπης»
16. «Ένωση Τουρκικής
Νεολαίας»
17. «Αλληλεγγύη της
Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης»
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΑΝΤΙΝΑΥΑΡΧΟΥ ε.α..
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΡΤΖΟΥΚΟΥ Π.Ν.
ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΤΗΣ
Σ.Ν.Δ..
Κατάγεται από την Άνω Κορακιάνα του
Δήμου Κερκύρας.
Φοίτησε στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων
από το 1971 έως το 1975. Αποστρατεύθηκε το 2006.
Κατά την 15ετή θαλάσσια υπηρεσία του
ενάσκησε επιτυχώς όλα τα προβλεπόμενα καθήκοντα για μάχιμο Αξιωματικό, επί
Αντιτορπιλικών, Πυραυλακάτων και Φρεγατών. Διετέλεσε Κυβερνήτης της
Πυραυλακάτου «ΜΠΛΕΣΣΑΣ», της Θαλαμηγού «ΑΡΓΩ» και της Φρεγάτας «ΕΛΛΗ»,
Διοικητής 1ης Μοίρας Φρεγατών, Αρχιεπιστολεύς Στόλου και Διοικητής
Φρεγατών.
Κατά την 11ετή υπηρεσία του σε
θέσεις ξηράς, υπηρέτησε ως εκπαιδευτής στην Σχολή Πυροβολικού του Π.Ν., στα
Ναυπηγεία Ελευσίνος, Υπασπιστής της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, Διευθυντής Σπουδών στην Ναυτική
Σχολή Πολέμου, Ναυτικός Ακόλουθος Βόννης, Διευθυντής Α1 του Γ.Ε.Ν., Διοικητής
του Ναυστάθμου Κρήτης και Διοικητής της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Έχει αποφοιτήσει επιτυχώς από όλα τα
προβλεπόμενα σταδιοδρομικά σχολεία του Π.Ν., συμπεριλαμβανομένης της Ναυτικής
Σχολής Πολέμου (απεφοίτησε πρώτος) και έχει παρακολουθήσει σειρά Διακλαδικών
και ΝΑΤΟϊκών σεμιναρίων. Επιπλέον έχει λάβει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην
Μηχανολογία Όπλων από το Naval
Postgraduate School του Monterey
των Η.Π.Α. και είναι απόφοιτος του Naval War
College των Η.Π.Α. (απεφοίτησε με τιμητική διάκριση).
Κατέχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στις «Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές»
του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών (απεφοίτησε πρώτος). Γνωρίζει την Αγγλική
λίαν καλώς.
Κατά την σταδιοδρομία του, έχει
τιμηθεί με όλες τις προβλεπόμενες διακρίσεις και επιπλέον με Διαμνημόνευση
συμμετοχής σε ειρηνευτικές αποστολές, με Μετάλλιο υπηρεσίας με το ΝΑΤΟ και με
Ναυτικό Μετάλλιο Β’ Τάξεως για διάσωση ζωής.
Από
το 2006 έως το 2010, διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος.
Από το 2012 έχει εκλεγεί ως Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών
Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.). Συμμετέχει ως ομιλητής σε εκδηλώσεις σχετικές με τα
αντικείμενα του Ινστιτούτου και αρθρογραφεί σε περιοδικά και ιστότοπους.
Είναι νυμφευμένος με την Μαρία
Σιταρά από το 1979 και έχει δύο τέκνα τον Γιάννη (1980) και την Κατερίνα
(1981).
ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
«ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ»
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ
& ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ)
30 ΜΑΪΟΥ 2014
ΠΗΓΗ: ΕΛΙΣΜΕ
