ΤΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ
Για
πολλές δεκαετίες στην ήσυχη Αλεξανδρούπολη η χριστιανική πλειονότητα και η
μουσουλμανική μειονότητα της οδού ΄Αβαντα συνυπάρχουμε και συμβιώνουμε μέσα σε
κλίμα ειρηνικό, φιλικό, συνεργατικό και αλληλέγγυο, χωρίς ρατσισμούς και
διακρίσεις.
Τα
τελευταία όμως χρόνια, μετά τις επισκέψεις υψηλόβαθμων Τούρκων αξιωματούχων –
παραγόντων στη Θράκη και μετά την εντατικοποίηση της ανθελληνικής δράσης του
Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, εμφανίστηκαν υποκινούμενα ζιζάνια που
επιχειρούν να ανατρέψουν το καλό κλίμα και να δηλητηριάσουν τις καλές σχέσεις
στην ήσυχη γειτονιά των Ρομά-Τσιγγάνων της Αλεξανδρούπολης.
Μάλιστα,
μετά την καταγγελία δημοτικού συμβούλου και τις εύστοχες παρατηρήσεις του
εκδότη της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ, πληροφορούμαστε με οργή και αγανάκτηση
ότι ο δάσκαλος Δαγλή Γιασάρ που διδάσκει στο μειονοτικό σχολείο ως μισθωτός του
ελληνικού δημοσίου, αλλά ταυτόχρονα ασκεί ποικιλόμορφες «πολιτιστικές» δράσεις
ως ιδρυτής και πρόεδρος ενός νεοσύστατου συλλόγου. Δράσεις που βάζουν φωτιά και
φουρνέλο και υποσκάπτουν σε κάποιο βαθμό και τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αυτός
ο δάσκαλος γνωρίζει πολύ καλά ότι η συνθήκη της Λωζάννης αναφέρεται ρητά σε
«μουσουλμανική μειονότητα». Μάλιστα, για να εξειδικεύσει αναλυτικά αναφέρεται
σε πληθυσμιακές υποομάδες, όπως: α) Τουρκογενείς β) Πομάκους και γ) Αθίγγανους.
Ωστόσο, αυτός ο δάσκαλος παραχαράσσει ηθελημένα τη διεθνή συνθήκη της Λωζάννης
με τρόπο αυθαίρετο και ανεύθυνο.
Και
μόνο ο τίτλος { Σύλλογος Ελλήνων πολιτών μουσουλμάνων στο θρήσκευμα και με
μητρική γλώσσα την τουρκική « Αλληλεγγύη και Ανάπτυξη»} είναι εμπρηστικός και
υποκρύπτει αλυτρωτισμό, ισλαμισμό, εθνικισμό και φυλετισμό.
Αναλύοντας
λεπτομερέστερα τον κακόβουλο τίτλο του συλλόγου διαπιστώνουμε ότι υποκρύπτει
επιμελώς πολλά από τα παραπάνω. Η φράση «Σύλλογος Ελλήνων πολιτών» είναι
ανειλικρινής και παραπλανητικός, διότι αν ένοιωθε ως ΄Ελληνας πολίτης δεν θα
έκανε ποτέ παραχάραξη και πλαστογραφία της συνθήκης της Λωζάννης. Η φράση
«μουσουλμάνων στο θρήσκευμα» υπογραμμίζεται σκοπίμως για να τονίσει τον
θρησκευτικό ισλαμικό φανατισμό. Με τη φράση «και με μητρική γλώσσα την
Τουρκική» θέλει να τονίσει και να προβάλει τον τουρκικό εθνικισμό και
φυλετισμό. Οι Ρομά, όμως, δεν είχαν ποτέ
ως μητρική γλώσσα τους την Τουρκική αλλά
την Ρομανί. Ενώ η τελευταία φράση «Αλληλεγγύη και Ανάπτυξη» παραπέμπει σκόπιμα
σε «τουρκικούς» συλλόγους και κόμματα της Ροδόπης και της Ξάνθης.
Θέλοντας
να συγκαλύψει και να κρύψει τον αυτοπροσδιορισμό του ως Τούρκου, χρησιμοποιεί
ένα απατηλό κατασκεύασμα του ιδίου και συγκεκριμένα για τους Τουρκογενείς
αναφέρεται «Αυτοί που ορίζονται από την συνθήκη της Λωζάννης, οι οποίοι
κατάγονται από την οθωμανική αυτοκρατορία και σε ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΝΗΚΩ ΕΓΩ»
, δηλαδή ο Δαγλή Γιασάρ. Δηλαδή θέλει με έμμεσο τρόπο να πει ότι είναι Τούρκος
και μάλιστα με αυτοκρατορική καταγωγή. Αλλά στην ουσία η Οθωμανική Αυτοκρατορία
ήταν ένα επεκτατικό, κατακτητικό και αποικιοκρατικό τεχνητό κατασκεύασμα μιας
σκοτεινής και παρωχημένης εποχής, που στην πορεία κατέρρευσε, όπως όλες οι
Αυτοκρατορίες.
Είναι
επίσης καθαρά αλυτρωτική έκφραση να επιμένεις στο όνομα DEDE AGACS για
την σημερινή Αλεξανδρούπολη. Δηλαδή να χρησιμοποιείς το τουρκικό τοπωνύμιο,
σύμφωνα με τα σύνορα της καρδιάς του Τούρκου νεοσουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν για
αναβίωση της τέως δεκαπλάσιας Αυτοκρατορίας.
Να
υποθέσει κανείς με βεβαιότητα ότι αυτός ο δάσκαλος γαλουχεί τα αθιγγανόπαιδα με
τα ιδανικά της Μητέρας – Τουρκίας; Ανακύπτει εύλογα το ερώτημα πώς μπορεί ένας
που δεν νοιώθει Ρομά να εκπροσωπεί συλλογικά τη γνωστή γειτονιά; Θέλει να
καλύψει, ισχυρίζεται, το μεγάλο κενό και να παίξει έναν καθοριστικό ρόλο στο
μέλλον. Αλλά ποιον ρόλο; ΄Ιδωμεν…..
