Παλιά κυψέλη μελισσών κατασκευασμένη σαν κοφίνι.
Εγκατάλειψη και μοναξιά: μισογκρεμισμένα σπίτια στο έρημο χωριό.
Φωτογραφίες: Ν.Θ. Κόκκας
Πεζοπορία στην Πέβα
Ο συνοικισμός της Πλαγιάς (πομακικά: Πέβα) βρίσκεται σε απόσταση μισής ώρας πεζοπορία από τα Κιμμέρια, στη μέση του δρόμου που οδηγεί στο χωριό Λιβάδι (να Σλανοβένο). Ένδεκα κτίσματα διατηρούνται ακόμα, αλλά κανένα από αυτά δεν κατοικείται πλέον. Οι κάτοικοι του συνοικισμού τον εγκατέλειψαν μετά τη δεκαετία του 1970 και κατέβηκαν στα Κιμμέρια. Το 1971 ο συνοικισμός είχε 56 κατοίκους, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας. Η πεζοπορική διαδρομή από τα Κιμμέρια προς την Πέβα και το Λιβάδι είναι σύντομη και ευχάριστη. Μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου.
Ο Βούλγαρος συγγραφέας Κύριλλος αναφέρει 60 κατοίκους στο συνοικισμό το 1942-44 και αναφέρει παράδοση των κατοίκων σχετικά με την πομακική ονομασία Πέβα:
"Μού έλεγαν για το μαχαλά Πέβα ότι ονομάστηκε έτσι από το όνομα κάποιου που λεγόταν Πέιου. Αυτό το όνομα συναντιέται και σε άλλα πομάκικα χωριά της Ροδόπης, π.χ. στο χωριό Μουστάφτσεβο (Μύκη) και στο χωριό Σιρόκο Πολιάνα της Ξάνθης. Για πολλά χρόνια οι κάτοικοι του μαχαλά Πέβα διατηρούσαν τα επίθετά τους. Οι εγγονοί των τελευταίων κατοίκων της Πέβα έλαβαν τουρκικά επίθετα πολύ πρόσφατα.
[Περιήγηση και καταγραφή των πομακικών οικισμών Ξάνθης και Κομοτηνής - 1942-1944, έκδοση: ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, Ξάνθη, μετάφραση Αναστασία Μπαλέζντροβα, σελίδα 19]
