Διαχρονικά τα λάθη μας στη Θράκη
ΤΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ
Από
την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης (24-07-1923) και εντεύθεν έχουν
διαπραχθεί εγκληματικά διαχρονικά λάθη της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας στον
ευαίσθητο ακριτικό χώρο της Θράκης. Αυτά τα λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων, σε
συνδυασμό με τις διαρκώς κλιμακούμενες παρεμβάσεις και απαιτήσεις του τουρκικού
κράτους αφενός και με την σκοτεινή και ύπουλη δράση και προπαγάνδα του τουρκικού
προξενείου αφετέρου, δημιούργησαν μιαν αρνητική κατάσταση για τα εθνικά
συμφέροντα στη Δυτική Θράκη, σε σημείο ώστε αυτά τα δυσάρεστα τετελεσμένα να
μην είναι εύκολα αντιστρέψιμα. Τρανή απόδειξη για την εξάρτηση και ευθυγράμμιση
όλων των μειονοτικών συμβούλων αποτελεί η καθολική αποχή από την απόφαση για το
ανθρωπιστικό θέμα της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.
Ας
καταγράψουμε και ας επισημάνουμε με συνοπτικό τρόπο τα διαχρονικά λάθη της
ελληνικής Πολιτείας στη Θράκη. Από τη
μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης (Τουρκογενείς, Πομάκοι, Ρομά) οι πρώτοι δεν
έχουν μόνο ίσα δικαιώματα με τους Έλληνες πολίτες αλλά μια διακριτική και
ιδιαίτερη μεταχείριση προς την κατεύθυνση της αυτονόμησης και της συνδιοίκησης
ώστε να απειλείται η εθνική μας κυριαρχία.
Το
πλέον χαρακτηριστικό από τα τερατουργήματα της ελληνικής πλευράς αποτελεί η
αντιμετώπιση των Πομάκων και των Αθιγγάνων. Στα πλαίσια του τότε ψυχρού πολέμου
και της αντικομμουνιστικής υστερίας οι Πομάκοι θεωρήθηκαν εν δυνάμει Βούλγαροι
και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Τουρκία ήταν εταίρος στο ΝΑΤΟ, η ελληνική
πολιτική ηγεσία προτίμησε να ενταχθούν οι Πομάκοι στην τουρκική σφαίρα επιρροής.
Εκείνη η λανθασμένη λογική της συγκυρίας οδήγησε στην υπογραφή των μορφωτικών
πρωτοκόλλων του 1951 και του 1968, με τα οποία ξεκίνησε ο εκτουρκισμός των
Πομάκων. Ούτε οι Αθίγγανοι γλίτωσαν βέβαια από την ελληνοτουρκική «προσέγγιση».
΄Ετσι
το πάγιο αίτημα της Τουρκίας για γλωσσικό εκτουρκισμό και στη συνέχεια για
εθνοτικό και πολιτιστικό εκτουρκισμό εφαρμόστηκε στην πράξη. Ενώ τα αλλεπάλληλα
αιτήματα των Πομάκων για ελληνική δημόσια παιδεία αντιμετωπίζονταν με αδιαφορία
από το ελληνικό κράτος. Αντίθετα, ο τουρκικός μηχανισμός λειτουργούσε με
αποτελεσματικότητα, αφού, άλλοτε με τρομοκρατικές μεθόδους και άλλοτε με οικονομικοκοινωνικά
κίνητρα αλλοίωνε συνειδήσεις, εθνικές ταυτότητες και ιδιοπροσωπείες των Πομάκων
και των Ρομά. ΄Ετσι με την προπαγάνδα της Τουρκίας και του τουρκικού Προξενείου
Κομοτηνής τουρκοποίησαν του μισούς Πομάκους και τους Αθίγγανους, με συνενοχή
της ελληνικής πλευράς.
΄Ένα
άλλο σοβαρό λάθος της ελληνικής Πολιτείας ήταν να εγκαταλείψουν τη Θράκη οι
μισοί από τους παλιννοστούντες ΄Ελληνες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν μετά το
1989 αρχικά για να ενισχυθεί η πληθυσμιακή σύνθεση της Θράκης και η
ελληνικότητα της περιοχής υπέρ του ελληνορθόδοξου στοιχείου. Αλλά δυστυχώς το
ελληνικό κράτος έχασε την ευκαιρία και το πλεονέκτημα, αφού δεν προσέφερε τα αναγκαία
κίνητρα εργασίας, απασχόλησης, κατοικίας και κοινωνικής ένταξης στους ΄Ελληνες
Ορθοδόξους πρόσφυγες και γι αυτό έφυγαν οι μισοί για αναζήτηση καλύτερης τύχης
και ανθρωπινότερων συνθηκών ζωής στις μεγαλουπόλεις.
Η
τουρκική διείσδυση και επέμβαση στη Δυτική Θράκη (στην Ελληνική Θράκη)
συνεχίστηκε και στη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα. Η δε ελληνική πλευρά
(Κράτος και Τοπική Αυτοδιοίκηση) προσχώρησε στη λογική του πολιτικού κόστους.
Το τουρκικό προξενείο δεχόταν προσκλήσεις για συμμετοχή σε εκδηλώσεις, ενώ η
διαδικασία εκτουρκισμού εντάθηκε. Μια από τις προσφιλείς μεθόδους της τουρκικής
πλευράς ήταν να προσφέρει δωρεάν δορυφορικά πιάτα, ώστε να διαδοθεί και να
εμπεδωθεί η τουρκική γλώσσα, ιδεολογία και κουλτούρα στη μουσουλμανική
μειονότητα και συγχρόνως να ομογενοποιηθεί. Οι τουρκόφωνες εφημερίδες
απειλούσαν πως όποιος μουσουλμάνος δηλώνει Πομάκος ή Ρομά θα εκχριστιανιστεί,
γι αυτό πρέπει να δηλώνει Τούρκος…
Η
ανεκτικότητα, η αβελτηρία και η διαρκής υποχωρητικότητα της επίσημης ελληνικής
πλευράς πρέπει να μετασχηματιστούν σε δραστικές μορφές και μειονοτικές
πρακτικές όσο υπάρχουν ακόμη περιθώρια. Η Θράκη μας χρειάζεται επειγόντως
ιδιαίτερη κρατική φροντίδα σε όλους τους τομείς αλλά χρειάζεται και την ηθική
συμπαράσταση της ελληνικής κοινωνίας. Πρωτίστως της Θρακικής κοινωνίας!!!
