Πέμπτη 31 Μαΐου 2018

Διαχρονικά τα λάθη στη Θράκη





     Διαχρονικά τα λάθη μας στη Θράκη
                                                                                             ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ


Από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης (24-07-1923) και εντεύθεν έχουν διαπραχθεί εγκληματικά διαχρονικά λάθη της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας στον ευαίσθητο ακριτικό χώρο της Θράκης. Αυτά τα λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων, σε συνδυασμό με τις διαρκώς κλιμακούμενες παρεμβάσεις και απαιτήσεις του τουρκικού κράτους αφενός και με την σκοτεινή και ύπουλη δράση και προπαγάνδα του τουρκικού προξενείου αφετέρου, δημιούργησαν μιαν αρνητική κατάσταση για τα εθνικά συμφέροντα στη Δυτική Θράκη, σε σημείο ώστε αυτά τα δυσάρεστα τετελεσμένα να μην είναι εύκολα αντιστρέψιμα. Τρανή απόδειξη για την εξάρτηση και ευθυγράμμιση όλων των μειονοτικών συμβούλων αποτελεί η καθολική αποχή από την απόφαση για το ανθρωπιστικό θέμα της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.

Ας καταγράψουμε και ας επισημάνουμε με συνοπτικό τρόπο τα διαχρονικά λάθη της ελληνικής Πολιτείας στη Θράκη.  Από τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης (Τουρκογενείς, Πομάκοι, Ρομά) οι πρώτοι δεν έχουν μόνο ίσα δικαιώματα με τους Έλληνες πολίτες αλλά μια διακριτική και ιδιαίτερη μεταχείριση προς την κατεύθυνση της αυτονόμησης και της συνδιοίκησης ώστε να απειλείται η εθνική μας κυριαρχία.

Το πλέον χαρακτηριστικό από τα τερατουργήματα της ελληνικής πλευράς αποτελεί η αντιμετώπιση των Πομάκων και των Αθιγγάνων. Στα πλαίσια του τότε ψυχρού πολέμου και της αντικομμουνιστικής υστερίας οι Πομάκοι θεωρήθηκαν εν δυνάμει Βούλγαροι και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Τουρκία ήταν εταίρος στο ΝΑΤΟ, η ελληνική πολιτική ηγεσία προτίμησε να ενταχθούν οι Πομάκοι στην τουρκική σφαίρα επιρροής. Εκείνη η λανθασμένη λογική της συγκυρίας οδήγησε στην υπογραφή των μορφωτικών πρωτοκόλλων του 1951 και του 1968, με τα οποία ξεκίνησε ο εκτουρκισμός των Πομάκων. Ούτε οι Αθίγγανοι γλίτωσαν βέβαια από την ελληνοτουρκική «προσέγγιση».

΄Ετσι το πάγιο αίτημα της Τουρκίας για γλωσσικό εκτουρκισμό και στη συνέχεια για εθνοτικό και πολιτιστικό εκτουρκισμό εφαρμόστηκε στην πράξη. Ενώ τα αλλεπάλληλα αιτήματα των Πομάκων για ελληνική δημόσια παιδεία αντιμετωπίζονταν με αδιαφορία από το ελληνικό κράτος. Αντίθετα, ο τουρκικός μηχανισμός λειτουργούσε με αποτελεσματικότητα, αφού, άλλοτε με τρομοκρατικές μεθόδους και άλλοτε με οικονομικοκοινωνικά κίνητρα αλλοίωνε συνειδήσεις, εθνικές ταυτότητες και ιδιοπροσωπείες των Πομάκων και των Ρομά. ΄Ετσι με την προπαγάνδα της Τουρκίας και του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής τουρκοποίησαν του μισούς Πομάκους και τους Αθίγγανους, με συνενοχή της ελληνικής πλευράς.

΄Ένα άλλο σοβαρό λάθος της ελληνικής Πολιτείας ήταν να εγκαταλείψουν τη Θράκη οι μισοί από τους παλιννοστούντες ΄Ελληνες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν μετά το 1989 αρχικά για να ενισχυθεί η πληθυσμιακή σύνθεση της Θράκης και η ελληνικότητα της περιοχής υπέρ του ελληνορθόδοξου στοιχείου. Αλλά δυστυχώς το ελληνικό κράτος έχασε την ευκαιρία και το πλεονέκτημα, αφού δεν προσέφερε τα αναγκαία κίνητρα εργασίας, απασχόλησης, κατοικίας και κοινωνικής ένταξης στους ΄Ελληνες Ορθοδόξους πρόσφυγες και γι αυτό έφυγαν οι μισοί για αναζήτηση καλύτερης τύχης και ανθρωπινότερων συνθηκών ζωής στις μεγαλουπόλεις.

Η τουρκική διείσδυση και επέμβαση στη Δυτική Θράκη (στην Ελληνική Θράκη) συνεχίστηκε και στη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα. Η δε ελληνική πλευρά (Κράτος και Τοπική Αυτοδιοίκηση) προσχώρησε στη λογική του πολιτικού κόστους. Το τουρκικό προξενείο δεχόταν προσκλήσεις για συμμετοχή σε εκδηλώσεις, ενώ η διαδικασία εκτουρκισμού εντάθηκε. Μια από τις προσφιλείς μεθόδους της τουρκικής πλευράς ήταν να προσφέρει δωρεάν δορυφορικά πιάτα, ώστε να διαδοθεί και να εμπεδωθεί η τουρκική γλώσσα, ιδεολογία και κουλτούρα στη μουσουλμανική μειονότητα και συγχρόνως να ομογενοποιηθεί. Οι τουρκόφωνες εφημερίδες απειλούσαν πως όποιος μουσουλμάνος δηλώνει Πομάκος ή Ρομά θα εκχριστιανιστεί, γι αυτό πρέπει να δηλώνει Τούρκος…

Η ανεκτικότητα, η αβελτηρία και η διαρκής υποχωρητικότητα της επίσημης ελληνικής πλευράς πρέπει να μετασχηματιστούν σε δραστικές μορφές και μειονοτικές πρακτικές όσο υπάρχουν ακόμη περιθώρια. Η Θράκη μας χρειάζεται επειγόντως ιδιαίτερη κρατική φροντίδα σε όλους τους τομείς αλλά χρειάζεται και την ηθική συμπαράσταση της ελληνικής κοινωνίας. Πρωτίστως της Θρακικής κοινωνίας!!!

Σάββατο 26 Μαΐου 2018

Το χθες και το σήμερα των Πομάκων



Πομάκοι της Θράκης: Το χθες και το σήμερα

Εκδήλωση της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης στην Ξάνθη
 (25/5/2018)



Κλειστή εκδήλωση με το ακροατήριο να αποτελείται αποκλειστικά από 60 περίπου μέλη της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης συν ορισμένους Πομάκους από την ορεινή Ξάνθη πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης στην Ξάνθη. Το θέμα της εκδήλωσης ήταν «Οι Πομάκοι της Θράκης: γλώσσα πολιτισμός, παραδόσεις αλλά και το σήμερα» με ομιλητές τον Πομάκο δημοσιογράφο Σεμπαϊδήν Καραχότζα και τον εκπαιδευτικό Νικόλαο Κόκκα.

Η εκδήλωση είχε δυο ενότητες, στην πρώτη έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Μεταφράσεις Ελληνικής και Αγγλικής ποίησης στην πομάκικη γλώσσα», ενώ στη δεύτερη ο κ. Καραχότζα αναφέρθηκε στη σημερινή κατάσταση των Πομάκων της Θράκης, στα προβλήματα τους, στη μειονοτική εκπαίδευση και φυσικά στον εκτουρκισμό που οι άνθρωποι αυτοί υφίστανται εδώ και δεκαετίες. 

Πιο συγκεκριμένα ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα εξήγησε στο ακροατήριο τι ακριβώς είναι η μειονοτική εκπαίδευση και ποια τα προβλήματα που δημιουργεί στα μουσουλμανόπαιδα που φοιτούν σε μειονοτικά δημοτικά σχολεία. Επίσης αναφέρθηκε στις μεθόδους με τις οποίες οι Πομάκοι της Θράκης εκτουρκίζονται αργά αλλά σταθερά, σημειώνοντας πως το βασικό επιχείρημα της Άγκυρας περί τουρκικής μειονότητας στη Θράκη είναι το κοινό θρήσκευμα. 

Αξίζει να σημειώσουμε πως ο Πομάκος δημοσιογράφος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη μοναδική ελληνική κυβέρνηση που κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης επιχείρησε χωρίς όμως επιτυχία να ιδρύσει ελληνόφωνα δημοτικά σχολεία σε ορισμένα πομακοχώρια της ορεινής Ξάνθης. 

Από την πλευρά του ο κ. Κόκκας αναφέρθηκε στα ιστορικά και γλωσσικά στοιχεία των Πομάκων, μιας και ο ίδιος έχει κάνει πολλές μελέτες και καταγραφές αναφορικά με τη γλώσσα, την ιστορία και τα πολιτισμικά στοιχεία των Πομάκων, ενώ είναι και άριστος γνώστης της πομάκικης γλώσσας. 

Να σημειώσουμε πως η εκδήλωση διοργανώθηκε ύστερα από πρωτοβουλία των ίδιων των μελών της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης.

Στο τέλος της εκδήλωσης οι δυο εισηγητές δέχτηκαν δεκάδες ερωτήσεις από το κοινό απαντώντας φυσικά σε όλες.



ΠΗΓΗ: xanthinet

Τρίτη 22 Μαΐου 2018

Αναπάντητα ερωτήματα...





Όλοι τα ξέρουν αλλά κανένας δε μιλάει. Γιατί;

Γράφει ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Με αφορμή τα όσα είδαμε και διαβάσαμε για την τελετή λήξης των θρησκευτικών μαθημάτων στον Εχίνο θα ήθελα να επανέλθω σε ένα θέμα που το είχα θίξει και με παλιότερο άρθρο μου αλλά δεν πήρα ποτέ απαντήσεις στα ερωτήματα που είχα θέσει τότε.

Αυτά τα μαθήματα θρησκευτικών γίνονται κατά τις απογευματινές ώρες μέσα στο τζαμί του κάθε οικισμού και τα παρακολουθούν συνήθως παιδιά 6 – 12 ετών, δηλαδή παιδιά Δημοτικού. Πλέον ύστερα απ’ όλα αυτά που είδαμε να γίνονται φέτος στον Εχίνο δικαιώθηκα για όσα είχα γράψει τότε, ότι δηλαδή στα συγκεκριμένα τύπου κατηχητικού σχολεία – φροντιστήρια τα παιδιά δυστυχώς δε διδάσκονται μόνο το κοράνι αλλά διδάσκονται περισσότερο τουρκικά.

Θα θέσω λοιπόν και πάλι κάποια ερωτήματα με την ελπίδα πως αυτή τη φορά θα βρεθεί κάποιος αρμόδιος από την ελληνική πολιτεία να δώσει απαντήσεις.
Είναι νόμιμη η λειτουργία αυτών των φροντιστηρίων; Υπάρχει δηλαδή κάποια διαδικασία αδειοδότησης τους κι αν ναι από ποιόν φορέα και με ποια διαδικασία;
Οι χώροι στους οποίους γίνονται αυτά τα μαθήματα είναι ασφαλείς για παιδιά τόσο μικρής ηλικίας; Τηρούνται δηλαδή όλες οι απαιτούμενες προδιαγραφές ασφάλειας των μαθητών και ποιος το ελέγχει αυτό;

Οι χοτζάδες που διδάσκουν από πού πληρώνονται; Δηλώνουν στην εφορία τα χρήματα που παίρνουν;

Το ότι μέσα σε αυτά τα σχολεία τα μικρά παιδιά διδάσκονται όχι απλά τα τουρκικά ως γραφή κι ανάγνωση αλλά κυρίως μαθαίνουν να αγαπούν την Τουρκία και να μισούν την Ελλάδα είναι νόμιμο; Το επιτρέπει η επίσημη ελληνική πολιτεία;

Ξέρω πως όλα αυτά εκπαιδευτικοί της Θράκης τα έχουν αναφέρει πρόσφατα στον Υπουργό Παιδείας η απάντηση του οποίου ήταν «αυτά αποκλείεται να συμβαίνουν στην Ελλάδα». Αλήθεια κύριε Υπουργέ, έστω κι αν έχετε δίκιο, μπήκατε ποτέ στη διαδικασία να εξετάσετε ο ίδιος προσωπικά αν είναι αλήθεια ή ψέματα όλα όσα σας μετέφεραν οι εκπαιδευτικοί;

Επαναλαμβάνω πως τα παραπάνω ερωτήματα δεν τα θέτω για πρώτη φορά αλλά τις απαντήσεις ακόμα τις περιμένω. Ελπίζω αυτή τη φορά να τις πάρω αλλά όχι από τον οποιονδήποτε, από την επίσημη ελληνική πολιτεία μόνο.

Σεμπαϊδήν Καραχότζα


Δευτέρα 21 Μαΐου 2018

Προπαγάνδα υπέρ της Τουρκίας μέσα σε τέμενος της Θράκης



Καμιά αντίδραση, καμιά ενόχληση κι ας ήταν εκεί ΕΛΛΗΝΑΣ Βουλευτής

Γράφει ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Πηγή:  


Το να ακούμε ποιήματα και ύμνους υπέρ της Τουρκίας σε τελετές λήξης θρησκευτικών μαθημάτων στη Θράκη είναι πλέον κάτι που δε μας προκαλεί εντύπωση. Αυτό δε γίνεται για πρώτη φορά, γίνεται κάθε χρόνο και σε κάθε ανάλογη γιορτή. Έχουμε πει πολλές φορές πως στα συγκεκριμένα θρησκευτικά φροντιστήρια που λειτουργούν κατά τις απογευματινές ώρες στο τζαμί του κάθε οικισμού τα παιδιά περισσότερο τουρκικά μαθαίνουν παρά θρησκευτικά αλλά όταν τα γράφουμε όλα αυτά μας αποκαλούν φασίστες και ρατσιστές.

Μόνο που στη συγκεκριμένη γιορτή που πραγματοποιήθηκε στον οικισμό ΕΧΙΝΟΣ έγινε κάτι που πραγματικά ξεπερνάει τα όρια και χρίζει κυβερνητικής παρέμβασης. Έλληνας μουσουλμάνος Βουλευτής παραβρέθηκε στην προαναφερόμενη τελετή λήξης και δε φάνηκε να ενοχλείται καθόλου ούτε από τα υπέρ της Τουρκίας ποιήματα ούτε και από το πανό που βλέπετε στη φωτογραφία και το οποίο αναφέρεται ξεκάθαρα σε τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης.



Τις θέσεις του συγκεκριμένου Βουλευτή βέβαια για τη μειονότητα της Θράκης τις γνωρίζουμε πολύ καλά και η στάση του αυτή ήταν αναμενόμενη. Η κυβέρνηση όμως, ο Δημοκράτης Αλέξης Τσίπρας, ο πατριώτης Πάνος Καμμένος δεν ενοχλήθηκαν καθόλου απ’ όλα αυτά; Η όποια ευαισθησία τους εξαντλήθηκε στην επίθεση που δέχτηκε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης;

ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ





Δευτέρα 14 Μαΐου 2018

Ελληνικές παροιμίες στα πομάκικα - μέρος 2


ΠΗΓΗ: xanthinet
Ελληνικές παροιμίες μεταφρασμένες στη γλώσσα των Πομάκων ΜΕΡΟΣ Β


μεταφράζει ο Πομάκος δημοσιογράφος 
Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Κάλιο 5 και στο χέρι παρά 10 και καρτέρει.
Po húbbe 5 i faf rakîne pará 10 i da châkash.

Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται.
Hîtrono píle ad nusáne so fáta.

Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
Akvásenonkne go ye ne strah ad dazhdáne.

Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί.
Faf zaknâchenune kóshtono na dúmet za fórtamo.

Ψάχνει ψήλους στ’ άχυρα.
Abiyískava bólhï faf slámono.

Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.
Kadéna íma káda íma i ógne.

Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Pri súhïne gorôt i suróvïne.

Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω.
Rekána so natzát na vráshta.

Πάω αργά γιατί βιάζομαι.
Vórvem ayá óti bórzom.

Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας.
Drúgïso záykune achíne i drúgï kukumâivnitsoine.

Όποιος βιάζεται σκοντάφτει.
Zhîyen bórza ustúreva so.

Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι.
Bóba sas bóba so napólneva sakúlen.

Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.
Po húbe da ti izléze akána pará ímeno.

Όποιος βαριέται να ζυμώσει,  5 μέρες κοσκινίζει
Zhómuse so svídava da mése,  5 déne presâva.

Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.
Attíde za kóso i izléze askrafísan.

Άμα δεν αστράψει δε βροντά.
Akú so na lôsne na garmí.

Άμα έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς
Agîna ímash inakvâne dóste, kakná gi íshtesh düshmánene.

 Από πίτα που δεν τρως, τι σε νοιάζει κι αν καεί.
Ad zhóno píto na yedésh, kaknáti so adbáve akú izgorí

Από το στόμα σου και στου θεού τα αυτί.
Ad ustáta na Alláhavono úsho.

Γέρασες και μυαλό δεν έβαλες.
Astaréh i akîla na kláde.

Δε φοβάται το βουνό από τα χιόνια.
Barchínono ye ne strah ad snâga.

Δεν φέρνουν όλες οι μέλισσες μέλι.
Na danísot vrit chôlïne méda.

Διψάει η αυλή του για νερό κι αυτός αλλού ποτίζει.
Prúston mu ye zagorât za vódo i toy drúgade zalíva.

Είδε ο τρελός το μεθυσμένο και φοβήθηκε.
Víde budalána apítanek i uplásha so.

Έκαψα την καλύβα μου να μη με τρων οι ψύλλοι.
Izgorâh si kolíbono da mo na yedót bólhïne.

Εκεί που δε σε σπέρνουν να μη φυτρώνεις.
Kadéna to na sadôt da so na izníchesh.

Εκεί που είσαι ήμουνα και δω που είμαι θα 'ρθεις.
Kadéta si bésho ya i kadésa som she dóydesh.

Έλα παππού να σου δείξω τ' αμπελοχώραφά σου.
Yâla dâdo da ti kázhom tvóse mestá.

Έμαθα γδυτός και ντρέπομαι ντυμένος.
Alushtísa pres drípi i sram mo ye sas drípï.

Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου.
Ímom mlógo kórpï za tvóto sétro.

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
Azîkon néma kókalye i kókalye trashî.

Η καλή η μέρα από το πρωί φαίνεται.
Húbavokne déne go ye vide ad sabálïyin.

Η τρέλα δεν πάει στα βουνά.
Budalalîkon na varví na barchínïne.

Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
Tsístono nebó ye ne strah ad lôskanye.

Κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.
Po húbe vôzhïy magáreno pará abiyískavïy magáreno.

Κατά το ζώο και το φόρτωμα.
Kákna ye hayvánen i taváron.

Κλαίν' οι χήρες, κλαίν' κι οι παντρεμένες.
Pláchet bekârkïne pláchet i azhónetïne.

Κοιμήσου χωρίς φαΐ και ξύπνα δίχως χρέη.
Záspi pres yâto i rázbudi so pres bórche.

Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι.
Sas itóy stráno da spish.

Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται.
Zhîne óchi so na vídavot bórzho so zabarávet.

Μην παίζεις με τη φωτιά.
Namóy igrá sas ógnene.

Μου 'ψησες το ψάρι στα χείλη.
Ispéka mi ribóno na bórnïse.

Μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος.
Preftí kámatnono kakná ye bólkana.

Ο βήχας κι ο παράς δεν κρύβονται.
Káshlitsana i parîne so na krîyet.

Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει.
Húbavana vadenítsa síchkono méli.

Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φάτο.
Dúmata mo nayéda i hlâbate si go yesh.

Ο λύκος από τα μετρημένα τρώει.
Valkón ad prebrayénïne yedé.

Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται.
Gládnïyen chüréki hlâba glôda faf sanáne.

Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται.
Udávenïyen so ad kosóno fáta.

Ο ύπνος θρέφει τα μωρά κι ο ήλιος τα μοσχάρια.
Spanyéno kúti míchkïne dechyá i slóntseno kavôdïne

Ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον πιστεύει.
Nayédenïyen na vârava gládnanek.

Όποιος δεν έχει μυαλό έχει ποδάρια.
Zhîyen néma akîla íma nógï.

Όποιος πίνει βερεσέ, μεθάει δυο φορές.
Zhîyen pye na ödûnch, apívaso dvash kerét.

Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς.
Kákta paslá she spish.

Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος.
Kaknána dakárava saháten na dakárava go godínana.

Όταν τρώμε δεν μιλάμε.
Agîna yedéme na dúmime.

Ότι γυαλίζει δεν είναι χρυσός.
Kaknána so leshté ne ye altón.

Ούτε κότες έχω ούτε με την αλεπού μαλώνω.
Níta kukóshkï ímom níta so sas lisítsono károm.

Πάρε τον ένα, χτύπα τον στον άλλον.
Zômi annóno i udrívïy drúgono.

Πέρσι κάηκε, φέτος μύρισε.
Laní izgoré bu senâ zabí.

Πιάσ' τ' αυγό και κούρεψ' το.
Fáti yéytseno i óskrafisïy go.

Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Atzát íma krúshana apáshkono.

Ποιος έχασε την τύχη του να την έβρω εγώ;.
Kotrí si zagubí kïsmétene za da go náydom ya?

Που πας ξιπόλητος στ' αγκάθια;.
Kadé pódish bos faf tóranyeno?

Στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι.
Faf kurákane ye húbava i gredúskana.

Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
Na glúhomune vratána kólkoto íshtesh túnkïy

Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια.
Alïshík so barchínïne ad snâga.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Mlógono dúmï so fukaralîk.

Τα χέρια που δουλεύουν, ποτέ δε ζητιανεύουν.
Zhîne rókï rábatöt, níkogï na próset.

Τι είχα τι έχασα.
Kakná imâsho kakná izgubí.

Το αίμα νερό δε γίνεται και αν γενεί δεν πίνεται.
Korftána vadá na stánava i akú stáne na pye so.

Το γινάτι βγάζει μάτι.
Yináten iskárava óko.

Το γύρευε στον ουρανό, στη γη το βρήκε.
Abiyískavasho go na nebóno i na zemôno go náyde.

Το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι.
Húbavono kópele zno i drúga póte.

Το σιγανό ποτάμι να φοβάσαι.
Ad yeváshno râko da to ye strah.

Του έβαλε τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι.
Kláde mu dvéne nógï faf annók ameníye.

Του χάριζαν έναν γάιδαρο και αυτός τον κοίταζε στα δόντια.
Dávaho mu annó magáre i toy go glôdasho faf zabîne.

Τραβάτε με κι ας κλαίω κι ας λέω πως δε θέλω.
Apínïyte mo i da pláchem i da víkom óti na íshtom.

Τρεις κι ο κούκος.
Trimína i kúkavichkana.

Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.
Trimína payót i dvamína igrót.

Ψωμί δεν έχουμε τυρί ζητάμε.
Hlâba némame sîreniye íshteme.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΟ 1ο  ΜΕΡΟΣ


ΠΗΓΗ: ΧΑΝΤΗΙΝΕΤ