Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Η Άγκυρα ήθελε τη μειονότητα μουσουλμανική, όχι τουρκική



ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:
Δημοσιεύθηκε 12 Δεκεμβρίου 2017

Η Άγκυρα ήθελε τη μειονότητα μουσουλμανική, όχι τουρκική
του Άγγελου Συρίγου

Είναι πάγια και χρόνια η προσπάθεια της Άγκυρας να αλλάξει τον όρο «μουσουλμανική μειονότητα», που είχε χρησιμοποιηθεί στη Συνθήκη της Λωζάνης για να περιγράψει τους Έλληνες πολίτες μουσουλμανικού θρησκεύματος της Θράκης, σε «τουρκική μειονότητα». Αυτό ουσιαστικά ζήτησε και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατά την επίσκεψή του στη χώρα μας.

Το διεθνές κείμενο που δίνει νομική υπόσταση στη μειονότητα της Θράκης είναι αυτό της Συνθήκης της Λωζάνης και των συνοδευτικών της συμβάσεων. Το κείμενο αναφέρεται αποκλειστικώς σε “μουσουλμανική μειονότητα”:

Το άρθρο 2 της Συμβάσεως της 30ης Ιανουαρίου 1923 «περί ανταλλαγής των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών» αναφέρεται σε όσους θα εξαιρούνταν της ανταλλαγής. Εκεί, η μειονότητα της Θράκης προσδιορίζεται αποκλειστικώς θρησκευτικά με τον όρο «μουσουλμάνοι κάτοικοι της Δυτικής Θράκης». Η χρήση ενός θρησκευτικού όρου για τον προσδιορισμό της μειονότητας στη Θράκη προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση, όταν στην περίπτωση των κατοίκων της Κωνσταντινουπόλεως που εξαιρέθηκαν της ανταλλαγής, χρησιμοποιείται ο εθνικός προσδιορισμός «Έλληνες κάτοικοι της Κωνσταντινουπόλεως».

Τα ίδια περίπου επαναλαμβάνονται και στο ίδιο το κείμενο της Συνθήκης της Λωζάνης όπου στο άρθρο 45 αναφέρεται η μειονότητα της Θράκης ως «μουσουλμανική μειονότητα».

Το ζήτησε η τουρκική πλευρά
Από τα πρακτικά της Συνδιασκέψεως της Λωζάνης προκύπτει ότι η επιλογή της χρήσεως του συγκεκριμένου θρησκευτικού όρου στη Συνθήκη βαρύνει αποκλειστικώς την τουρκική πλευρά. Η Τουρκία από την πρώτη στιγμή της Συνδιασκέψεως επέμεινε στη χρήση όρων συνδεδεμένων με το σύστημα των μιλλέτ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως οι όροι «μουσουλμάνοι» και «μουσουλμανικές μειονότητες».

Αυτή η επιλογή έγινε, διότι το κύριο ενδιαφέρον των Τούρκων ιθυνόντων αμέσως μετά τον πόλεμο, μονοπωλούσε η κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ο Μουσταφά Κεμάλ [Ατατούρκ] ήθελε να δημιουργήσει ένα τουρκικό εθνικό κράτος κατά το πρότυπο των εθνικών κρατών της Ευρώπης. Οι χριστιανοί είχαν μεν διωχθεί από την Τουρκία, αλλά παρέμεναν πολλές άλλες εθνοτικές ομάδες μη τουρκικής καταγωγής.

Έπρεπε, λοιπόν, να προταχθούν ενοποιητικά στοιχεία για αυτές τις ομάδες, όπως η κοινή μουσουλμανική θρησκεία. Παράλληλα, έπρεπε να αποτραπεί η διαφορετική μεταχείριση των εθνοτικών αυτών ομάδων. Και πολύ περισσότερο έπρεπε να αποτραπεί η απόδοση μειονοτικών δικαιωμάτων που θα μπορούσε να αφυπνίσει ξεχωριστή εθνική συνείδηση.

Η σημασία της θρησκευτικής μειονότητας
Γι’ αυτούς τους λόγους, κατά τη διάρκεια της Συνδιασκέψεως οι Τούρκοι επέμειναν ότι όλοι οι μουσουλμάνοι της Τουρκίας θα έπρεπε να θεωρούνται συλλήβδην ως Τούρκοι. Συνεπώς, όλες οι διατάξεις για την προστασία των μειονοτήτων που περιέχονταν στη Συνθήκη της Λωζάνης θα έπρεπε να αναφέρονται αποκλειστικώς σε θρησκευτικές και όχι εθνικές μειονότητες.

Κατ΄ αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορούσαν να τις επικαλεστούν οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Τουρκίας που δεν ήσαν τουρκικής καταγωγής (π.χ. Κούρδοι, Άραβες, Κιρκάσιοι, Λαζοί κ.λπ.). Όπως αναφέρει ο Βρετανός εκπρόσωπος στην Υποεπιτροπή της Συνδιασκέψεως της Λωζάνης για τις μειονότητες, σε σχετικό υπόμνημά του το 1922 για τις τουρκικές απόψεις περί μουσουλμανικών εθνοτήτων στο τουρκικό κράτος:

«Οι Τούρκοι διατείνονται ότι όλοι οι μουσουλμάνοι της Τουρκίας θα πρέπει να θεωρούνται από πλευράς προστασίας των μειονοτήτων ως Τούρκοι και ότι οι πραγματικές μειονότητες που πρέπει να προστατεύονται θα πρέπει να είναι οι θρησκευτικές μειονότητες. Αυτή η στάση είναι, βεβαίως, μάλλον παράλογη καθ’ όσον η βάση των άλλων ευρωπαϊκών συμβάσεων για τις μειονότητες είναι η φυλή, η γλώσσα και η θρησκεία. 

Η τουρκική συμπεριφορά βάζει μαζίσυλλήβδην τουςΆραβες, τους Κούρδους, τους Κιρκάσιους και τους Τούρκους» (Memorandum by Forbes Adams on the Outstanding Points for discussion in the Minorities Sub-Commission, Documents on British Foreign Policy, 1919-1939, Vol. XVIII, London, 1972, No. 290, σελ. 407).

Στο τελικό κείμενο της συνθήκης, μειονοτικά δικαιώματα εντός της Τουρκίας αποδίδονται μόνο στους “μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς”, δηλαδή στους χριστιανούς (Έλληνες και Αρμένιους) και στους εβραίους. Οι μη τουρκικές μουσουλμανικές ομάδες της Τουρκίας δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν μειονοτικά δικαιώματα βάσει της συνθήκης της Λωζάνης.

Ανάγκη ομοιογένειας
Η χρήση, λοιπόν, του όρου «μουσουλμάνος» και κατ’ επέκτασιν «μουσουλμανική μειονότητα» ξεπήδησε από την ανάγκη του τουρκικού κράτους να αποκτήσει ομοιογένεια στο εσωτερικό του, μέσω της ισοπεδώσεως των φυλετικών και γλωσσικών διαφορών όσων ήσαν μουσουλμάνοι.
Η πολιτική αυτή των Τούρκων κατά τη συνδιάσκεψη της Λωζάνης συμπαρέσυρε και τη στάση τους στο θέμα της ονομασίας της μειονότητας στη Θράκη. Η τουρκική πλευρά δεν ζήτησε τη χρήση εθνικού όρου, διότι κινδύνευε να δεχθεί το ίδιο αίτημα και για την Τουρκία. Το 1922, το θέμα της ονομασίας των μουσουλμάνων της Θράκης ήταν αδιάφορο, ή έστω δευτερεύον εν συγκρίσει προς το κύριο θέμα της τουρκικής ομογενοποιήσεως των λαών που βρίσκονταν στη Μικρά Ασία.

Κατά την επίσκεψή του, ο Ερντογάν εμφανίστηκε, σε επίπεδο διακηρύξεων, να αποδέχεται τη διαφορετική εθνοτική καταγωγή της μειονότητας στη Θράκη (Τούρκοι, Πομάκοι, Τσίγγανοι, όπως ρητώς δήλωσε). Επιθυμεί, όμως, να προσδώσει σε όλες τις εθνοτικές ομάδες της μειονότητας τουρκική ταυτότητα. Είναι πιθανόν να θεωρηθεί ότι, εάν επιμείνει σε αναθεώρηση των σχετικών μειονοτικών διατάξεων της (κατ’ ουσίαν παρωχημένης) Συνθήκης της Λωζάνης, είναι πιθανόν διάφορες μουσουλμανικές εθνοτικές ομάδες στο εσωτερικό της Τουρκίας να ζητήσουν τροποποίηση για να διεκδικήσουν και αυτές δικαιώματα.



Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Ταπεινωτική ήττα του Ερντογάν στη Θράκη


Ο Πομάκος δημοσιογράφος Σεμπαϊδήν Καραχότζα σχολιάζει την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγήπ Ερντογάν στη Θράκη στις 8/12/2017 λέγοντας μεταξύ άλλων:

«Οι τοποθετήσεις του Ερντογάν ήταν ανόητες»

«Μακάρι στην Τουρκία οι πολίτες να είχαν έστω  το εν τέταρτο των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι  Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης»

«Ο κ. Ερντογάν είναι ο τελευταίος που δικαιούται να μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα»

«Οι μουσουλμάνοι και κυρίως οι Πομάκοι γύρισαν την πλάτη σε αυτά τα προκλητικά καλέσματα που έγιναν»


«Οι άνθρωποι στα Πομακοχώρια δε διστάζουν να πουν ότι είναι Πομάκοι, δε διστάζουν να πουν ότι είναι  Έλληνες»

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ 
ΠΟΜΑΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ
ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ:




Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

Οι Πομάκοι γύρισαν την πλάτη στο «σουλτάνο»

 Είπε τα δικά του, του είπαμε τα δικά μας 
και η ζωή συνεχίζεται

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:


Γράφει ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Με τις ελάχιστες γνώσεις μου και με βάση τα όσα άκουσα και διάβασα θα προσπαθήσω να κάνω μια μικρή αποτίμηση της επίσκεψης του Ερντογάν στην Ελλάδα και θα ξεκινήσω από τις συναντήσεις που είχε αρχικά στην Αθήνα. 

Τα θέματα που έβαλε στο τραπέζι των συζητήσεων ο Τούρκος Πρόεδρος είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Αιγαίο, Κύπρος, Συνθήκη Λωζάνης, μειονότητα Θράκης κλπ. Ας μη γελιόμαστε, όλα αυτά είναι απολύτως αναμενόμενα. Δε φαντάζομαι να πιστεύει κανείς πως ο Σουλτάνος ήρθε στην Ελλάδα για να συζητήσει με τον Τσίπρα για τη νυχτερινή ζωή της Αθήνας. 

Ωστόσο θεωρώ πως και η ελληνική πλευρά ήταν αρκετά προετοιμασμένη για όλα αυτά τα ζητήματα και δόθηκαν οι κατάλληλες απαντήσεις. Αρχικά φάνηκε να αιφνιδιάζεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αν και έδωσε τις δικές του απαντήσεις. Στη συνέχεια όμως ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας φάνηκε πολύ πιο έτοιμος και αποφασιστικός, δεν άφησε τίποτα να πέσει κάτω, απάντησε σε όλα και μάλιστα κατά τρόπο που νομίζω δεν το περίμενε ο Ερντογάν. 

Εγώ που έχω γράψει τόσα και τόσα κατά του Αλέξη Τσίπρα σας λέω πως αυτή τη φορά του βγάζω το καπέλο και ειδικά όταν ανέφερε πως «η Ελλάδα ποτέ δε σκέφτηκε να κάνει χριστιανικές λειτουργίες μέσα στα δεκάδες τεμένη της χώρας σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία μετατρέπει την Αγιά Σοφιά σε τζαμί. 

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Παρά την πολύ σωστή στάση του Πρωθυπουργού, έγινε ένα τεράστιο λάθος από τη μεριά της Ελλάδας και το λάθος αυτό ήταν η πρόσκληση στον Πρόεδρο της Τουρκίας να επισκεφθεί τη χώρα μας. Μπορεί βέβαια τα όσα είπε ο Σουλτάνος να μπήκαν από το ένα αφτί και να βγήκαν από το άλλο ωστόσο νομίζω πως στην παρούσα φάση δεν υπήρχε κανένας λόγος να τον φέρουμε στην Ελλάδα για να μας παραστήσει τον «μάγκα» της περιοχής. 

ΑΦΑΝΤΟΙ ΟΙ ΑΝΕΛ
Εκείνο που μου προκάλεσε πολύ αρνητική εντύπωση ήταν η ανύπαρκτη στάση των ΑΝΕΛ και η σχεδόν καμία αντίδραση τους στα όσα προκλητικά είπε ο Ερντογάν. Αν υπήρξε αντίδραση και μου διέφυγε ζητώ δημόσια συγνώμη αλλά έχω την αίσθηση πως για άλλη μα φορά οι υπέρ πατριώτες Καμμένος, Κουίκ και Σγουρίδης την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια σα να μην έγινε τίποτα. 

2 ΗΜΙΧΡΟΝΟ 1 ΤΕΛΙΚΌ
Μπορεί ο Σουλτάνος νε ξεκίνησε το ματς με γκολ από τα αποδυτήρια αλλά η συνέχεια δεν ήταν η ίδια για εκείνον. Το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα παίχτηκε στη Θράκη όπου υπήρξε η απόλυτη ανατροπή και βαριά ήττα για τον Ερντογάν. 

Όλοι μας και πρώτος εγώ περίμενα μετά και τις κινητοποιήσεις που έγιναν να υποδεχτούν στον Κομοτηνή τον Τούρκο Πρόεδρο τουλάχιστον 15000 μουσουλμάνοι. Φαίνεται όμως πως οι Έλληνες μουσουλμάνοι δε μάσησαν και δεν ανταποκρίθηκαν στο προκλητικό κάλεσμα των ανθρώπων του Τουρκικού Προξενείου. Αυτοί που συνολικά τόσο στον χώρο του τεμένους όσο και στο μειονοτικό γυμνάσιο –λύκειο υποδέχτηκαν τον Ερντογάν δεν ήταν πάνω από 1500 άτομα. Ακόμα κι αν δεχτούμε πως ανάμεσα σε αυτούς του 1500 μουσουλμάνους δεν ήταν ούτε ένας παράγοντας του Προξενείου (αν και ήταν αρκετοί) και ήταν όλοι τους απλοί μουσουλμάνοι πολίτες της περιοχής, δεν αλλάζουν τα δεδομένα για την ήτα του Ερντογάν. 

Στη Θράκη ζουν 120 χιλιάδες μουσουλμάνοι κι από αυτούς μόνο οι 1500 έσπευσαν να δουν από κοντά τον «ηγέτη» τους όπως χαρακτηριστικά τον αποκάλεσαν. Δεν είναι αλήθεια τα περί 350 και 400 ατόμων που έγραψαν ορισμένα τοπικά ΜΜΕ αλλά ούτε και πρόκειται για κάποια αποθεωτική υποδοχή του Σουλτάνου όπως έγραψαν μερικά ΜΜΕ της Αθήνας που προφανώς έχει πλήρη μεσάνυχτα από Θράκη. 

ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ
Επειδή γύρω από το θέμα αυτό έγινε πολύ συζήτηση νομίζω πως μετά και το άδειασμα του Ερντογάν από ΗΠΑ και Γερμανία έκλεισε οριστικά η υπόθεση αυτή. Έχω όμως την υποψία πως ακριβώς αυτό επεδίωκε και ο Τούρκος Πρόεδρος, να κλείσει δηλαδή εδώ η Συνθήκη της Λωζάνης για λόγους δικών του συμφερόντων κι ας φωνάζει συνέχεια για αναθεώρηση της. 

Σε κάθε περίπτωση πάντως πιστεύω πως ο Ερντογάν δεν κέρδισε σχεδόν τίποτα από την επίσκεψη του στην Ελλάδα. Ήρθε, μας τα είπα, τον ακούσαμε, του τα είπε και σήμερα είναι απλώς Σάββατο. Το μεγάλο κέρδος όμως της ελληνικής πλευράς ήταν η στάση που κράτησαν οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης και η μη ανταπόκριση τους στο κάλεσμα των προξενικών. 

Ας μην κάνουμε τα λάθη του παρελθόντος κι ας αξιοποιήσουμε τη στάση τους αυτή. 


ΠΗΓΗ: xanthinet.gr



Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΛΕΝΕ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων Ξάνθης μαζί με άλλους 21 συλλόγους της Θράκης έστειλαν επιστολή σύμφωνα με την οποία ο Ερντογάν είναι ανεπιθύμητος στη Θράκη.
To παρακάτω κείμενο εστάλη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον Πρωθυπουργό, στον Υπουργό των Εξωτερικών, στον υφυπουργό Εξωτερικών και στα διπλωματικά τους γραφεία.

Όχι στην επίσκεψη Ερντογάν στη Θράκη!

Τις επόμενες μέρες προετοιμάζεται επίσκεψη στην Ελλάδα του «νεοσουλτάνου» Ταγίπ Ερντογάν και μάλιστα όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στη Θράκη! Λίγες μέρες μετά την περιοδεία του Χακάν Τσαβούσογλου στην περιοχή, τις διχαστικές του κραυγές και πριν ακόμη ησυχάσει η τοπική κοινωνία, θα μας φέρουν και το …αφεντικό του.
Αναρωτιόμαστε, έχει κάτι νέο να πει στον τόπο μας; Θα μας φέρει κάτι από την δημοκρατία που «χαίρονται» οι Τούρκοι πολίτες; Από την ελευθεροτυπία που «απολαμβάνουν» 170 έγκλειστοι δημοσιογράφοι στη χώρα του; Από τα δικαιώματα που «έχουν» 20.000.000 Κούρδοι και 20.000 φυλακισμένα μέλη του HDP στην Τουρκία; Θα πει τίποτε για την επί 43 χρόνια Κατεχόμενη από τον στρατό του Κύπρο; Για το Αιγαίο και τον βρώμικο ρόλο της Άγκυρας στο μεταναστευτικό - προσφυγικό; Μήπως για την τύχη του Πόντιου συμπατριώτη μας Γιάννη – Βασίλη Γιαϊλαλή και της Κούρδισσας συντρόφου του Μεράλ Γκεϋλανί; Μάλλον όχι.
Έρχεται λοιπόν μόνο για να φανατίσει, για να «γκριζάρει» την ελληνική κυριαρχία στην περιοχή και για να ενισχύσει τα πιο ακραία μειονοτικά στοιχεία. Η Κυβέρνηση φέρει μεγάλη ευθύνη για το γεγονός ότι επιτρέπει μια τέτοιαν κλιμακούμενη πρόκληση, ενώ θα έπρεπε να θέσει ένα τέρμα στον κατήφορο των επισκέψεων που ξεκίνησε το 2004. Εμείς απευθυνόμαστε στην τοπική κοινωνία και την καλούμε να εκδηλώσει ειρηνικά, μα και ξεκάθαρα, την αντίθεσή της σε κάθε εξωχώριο σχεδιασμό. Ζούμε σε μια δημοκρατική, ελεύθερη χώρα και δεν δεχόμαστε καμιά περιοδεία - επιθεώρηση από οποιονδήποτε, πόσο μάλλον από ισλαμοφασίζοντες ηγέτες και δράστες – απολογητές μαζικών εγκλημάτων που δεν σταμάτησαν το 1922 και το 1974 αλλά συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
1. «Σπάρτακος» Παράταξη Πολιτών για τον Δήμο Κομοτηνής
2. Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων Ροδόπης
3. Σύλλογος Ποντίων Ροδόπης «Η Τραπεζούντα»
4. Σύλλογος Σαρακατσάνων Κομοτηνής
5. Σύλλογος Εφέδρων Αξιωματικών Ροδόπης
6. Σύλλογος Κυπρίων Κομοτηνής
7. Φοιτητική Ένωση Κυπρίων Κομοτηνής
8. Σύλλογος Ελλήνων Μουσουλμάνων Πος Πος
9. Ανεξάρτητη Εκπαιδευτική Συνεργασία ν. Ροδόπης
10. Κίνηση Αλληλεγγύης Πολιτών Αλεξανδρούπολης
11. Ένωση Παλιννοστούντων Έβρου
12. Πολιτιστικός σύλλογος «ΕΝΔΟΧΩΡΑ»
13. Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων ν. Έβρου
14. B’ ΕΛΜΕ Έβρου
15. Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Καστανέων
16. «Ακρίτες» Σύλλογος Αλληλεγγύης Πολιτών Βορείου Έβρου
17. Σύλλογος Κυπρίων ν. Ξάνθης
18. Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων Ξάνθης
19. Πολιτιστικός Σύλλογος Πομάκων ν. Ξάνθης
20. Κυπριακή Ένωση Φοιτητών και φίλων Κ.Ε.Φ.Φ. Ξάνθης
21. Παράρτημα ΕΑΑΣ ν. Ξάνθης
22. Σύλλογος Ποντίων ν. Ξάνθης





Η Συνθήκη της Λωζάννης για τον Ερντογάν


   Η Συνθήκη της Λωζάννης για τον Ερντογάν
                                                                                                            ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ

Με αφορμή την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Ελλάδα πρέπει να αποσαφηνίσουμε και να επικαιροποιήσουμε κάποιες πάγιες θέσεις της χώρας.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά όσον αφορά τη Συνθήκη της Λωζάννης. Για μεν τα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας με το Ιράν, το Ιράκ, τη Συρία και το νέο κράτος του Κουρδιστάν επικαλείται τη Συμφωνία για να διατηρήσει τα κεκτημένα της χώρας του, ώστε να μην δημιουργηθεί Κουρδικό κράτος στα σύνορά του και στην τουρκική επικράτεια. Διότι θα είναι η αρχή για τον διαμελισμό της μεγάλης Τουρκίας. Αλλά για την περιοχή των δυτικών συνόρων της Τουρκίας με το Αιγαίο, τα νησιά μας και τη Θράκη θέλει την κατάργηση της Συνθήκης της Λωζάννης και τη διευθέτηση των ανύπαρκτων κατ΄ουσίαν διαφορών πλην της υφαλοκρηπίδας καθώς και τις εδαφικές επεκτατικές απαιτήσεις του σύμφωνα με τα σύνορα της καρδιάς του.

Κι επειδή δεν είναι καθόλου εύκολο να καταργήσει ή να αναθεωρήσει μια Διεθνή Συνθήκη, την καταπατά απρόκλητα και απροκάλυπτα και την παραβιάζει καθημερινά. Αυτός ο αλλοπρόσαλλος ισλαμοεθνικισμός του Ερντογάν είναι επικίνδυνος για την εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.

Η προκλητικότητα της Τουρκίας δεν έχει όρια και φραγμούς. Ο πολεμοκάπηλος Ερντογάν πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει κανένας περιούσιος λαός που δικαιούται τα πάντα. Ο εθνικοϊσλαμισμός αυτός δεν θα περάσει ούτε στην Ελλάδα ούτε στη διεθνή κοινότητα.

Με εξτρεμιστές μουσουλμάνους εθνικιστές σαν τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν αποκλείεται μια μέρα, κατά την διάρκεια των τουρκικών παραβάσεων και παραβιάσεων των ελληνικών χωρικών υδάτων και του εθνικού εναέριου χώρου, να έχουμε θερμό επεισόδιο και ατύχημα με απρόβλεπτες εξελίξεις.

Οι εκβιαστικές απειλές του Ερντογάν για εξαγωγή στην Ευρώπη, μέσω Ελλάδας, εκατομμυρίων προσφύγων και λαθρομεταναστών δεν αποκλείεται να πραγματοποιηθούν. Ο Ερντογάν και οι άλλοι φανατικοί ισλαμιστές είναι ικανοί να προκαλέσουν θρησκευτικό πόλεμο στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τα εκατομμύρια μουσουλμάνων που εγκαταβιούν, εργάζονται και κινούνται ελεύθερα στη δημοκρατική Ευρώπη.

 Είναι αναγκαίες όσο ποτέ άλλοτε οι περιφερειακές συμμαχίες Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, όχι μόνο στα ενεργειακά θέματα αλλά και σε θέματα αμυντικής συνεργασίας για την διατήρηση της ειρήνης, της σταθερότητας και της ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Θα είναι μια απάντηση στην ιταμότητα και προκλητικότητα της ΄Αγκυρας. Διότι όπως είναι γνωστό η Τουρκία επιδιώκει να διευρύνει τον στρατηγικό της έλεγχο επί της Κύπρου με εργαλείο τους Τουρκοκυπρίους για τους οποίους απαιτεί ίσο μερίδιο στη διοίκηση και στη διανομή του ενεργειακού πλούτου. Απώτερος στόχος της είναι η τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου. Γι αυτό και δεν δέχεται την απομάκρυνση των κατοχικών στρατευμάτων της και το δικαίωμα της εγγυήτριας δύναμης. Γι αυτό και δεν αναγνωρίζει τόσο την Κυπριακή όσο και την Ελληνική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.


Η Ελλάδα οφείλει να εκπέμψει μήνυμα προς όλους τους γείτονες και ιδιαίτερα προς την Τουρκία ότι παραμένει σταθερά στο παιχνίδι κατοχύρωσης των απαράγραπτων εθνικών συμφερόντων της στην ευρύτερη περιοχή και ότι μπορεί να αναλάβει ρόλους αφενός σταθεροποιητικούς και αφετέρου ρόλους διαμεσολάβησης. Οφείλει επίσης να καλύπτει τα κενά που αφήνει η Τουρκία λόγω εσωτερικών και εξωτερικών εντάσεων που προκαλεί σε πολλά μέτωπα. Να τονίσει στον Ταγίπ Ερντογάν ότι η Ελλάδα παραμένει συνεπής στην «διεθνή ατζέντα» και στις διεθνείς Συνθήκες που οφείλουν όλοι ανεξαιρέτως να σέβονται.

Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Εκτουρκισμός των Πομάκων

       
 Πομακοπούλες.Φωτογραφία από το αρχείο του Πέτρου Θεοχαρίδη

Εκτουρκισμός των Πομάκων
                                                                                  
ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ


΄Ενα από τα βασικά θέματα που χαρακτηρίζουν τους νομούς ΄Εβρου, Ροδόπης και Ξάνθης της Ελληνικής Θράκης είναι και η διαβιούσα σ΄αυτούς μουσουλμανική μειονότητα, η οποία συχνά αποτελεί αντικείμενο συζήτησης, τόσο σε εθνικοκοινωνικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως αυτή η μουσουλμανική μειονότητα αποτελείται βασικά από τρεις πληθυσμιακές κατηγορίες, τους Τουρκογενείς, τους Πομάκους και τους Αθίγγανους. Ωστόσο, κάποιες ξένες προπαγάνδες μέσω του Προξενείου τους και σε συνεργασία με εσωτερικούς πράκτορες, διαστρεβλώνουν την αλήθεια και αποκαλούν αυθαίρετα, παράνομα και κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης το σύνολο της μουσουλμανικής μειονότητας ως Τούρκους ή Τουρκογενείς. Παρόλο που η Συνθήκη αναφέρει ρητά και αναγνωρίζει ξεχωριστά τους Πομάκους και τους Αθίγγανους που ζουν στην Ελληνική Θράκη.

Εμείς που υπηρετήσαμε στα Πομακοχώρια της Θράκης, είτε ως ένστολοι είτε ως δάσκαλοι, έχουμε προσωπικά βιώματα και τεκμηριωμένες απόψεις γι αυτό το σοβαρό θέμα που κάποιοι κακόπιστοι και κακόβουλοι επιχειρούν να το κάνουν πρόβλημα για τη χώρα μας. Εμείς και οι ιστορικές πηγές γνωρίζουμε ότι οι Πομάκοι είναι γηγενείς κάτοικοι της Θράκης και έλκουν την καταγωγή τους από τους Αγριάνες, που σύμφωνα με τεκμηριωμένα στοιχεία ελλήνων και ξένων συγγραφέων είναι απόγονοι του αρχαίου Θρακικού φύλου. Μάλιστα, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τους τουρκογενείς μουσουλμάνους ή άλλα φύλα, ούτε γενετικά-βιολογικά ούτε φυσιογνωμικά. Απλώς εξισλαμίστηκαν ακούσια όπως και άλλοι λαοί των Βαλκανίων κατά τη γνωστή ιστορική περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

΄Ολοι γνωρίζουν ποιος είναι ο ρόλος των ξένων κέντρων αλλά και οι ευθύνες της ελληνικής πολιτείας διαχρονικά. Το έγκλημα του εκτουρκισμού των Πομάκων κορυφώθηκε ιδιαίτερα την εποχή του ψυχρού πολέμου, όταν η ελληνική μειονοτική πολιτική προτιμούσε τον εκτουρκισμό αυτών των ορεσίβιων πληθυσμών, προκειμένου να μην είναι ευάλωτοι στην βουλγάρικη προπαγάνδα του τότε κομμουνιστικού καθεστώτος.

Από τότε τα παιδιά των Πομάκων ήταν αναγκασμένα να φοιτούν σε μειονοτικά δημοτικά σχολεία, όπου δεν διδάσκονταν τη μητρική τους γλώσσα (την Πομακική χωρίς γραφή) αλλά αναγκάζονταν να παρακολουθούν μαθήματα στην Τουρκική γλώσσα, για το ήμισυ των μαθημάτων τους, με αποτέλεσμα να αποκόπτονται απ΄τη μητρική γλώσσα που μιλούσαν στα σπίτια τους και ταυτόχρονα να μαθαίνουν πλημμελώς την Ελληνική. Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορούν να συνεχίσουν με σπουδές στην Πατρίδα τους Ελλάδα και να γίνεται μονοδιάστατα σχεδόν η φοίτησή τους σε τουρκικά ιδρύματα στην Ελλάδα ή στην Τουρκία, όπου ήταν ευάλωτοι στην τουρκική προπαγάνδα και κινδύνευαν να καταστούν φερέφωνα της ΄Αγκυρας. ΄Ολα ξεκινούν από τη Γλώσσα και την Παιδεία !!!

Γι αυτούς τους λόγους είχε αρνητικά αποτελέσματα η κοινωνική ένταξη και ενσωμάτωση των πομακικών πληθυσμών στην ελληνική κοινωνία. Ενώ αντίθετα είχε αποτελέσματα η οργανωμένη προσπάθεια εκτουρκισμού των Πομάκων και των Ρομά της Θράκης από τους εγκάθετους του Προξενείου Κομοτηνής, χωρίς την παραμικρή ουσιαστική αντίδραση από την πλευρά της Ελληνικής Πολιτείας, που άργησε-καθυστέρησε να αντιληφθεί το μέγεθος της ζημίας και να πάρει ανάλογα μέτρα για να σταματήσει και εξουδετερώσει ως κυματοθραύστης τα αρνητικά αποτελέσματα.

Ο εκτουρκισμός των Πομάκων, των Αθίγγανων και των λοιπών Ελλήνων Μουσουλμάνων, που δεν έχουν την παραμικρή εθνική, γλωσσική και πολιτιστική σχέση και συγγένεια με τους τουρκογενείς μουσουλμάνους, είναι αναστρέψιμος αλλά απαιτεί σοβαρή εθνική μειονοτική πολιτική. Το κεφάλαιο είναι τεράστιο, το θέμα είναι ζέον και τα ερωτήματα αμέτρητα και αμείλικτα...



Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ ΣΤΑ ΠΟΜΑΚΟΧΩΡΙΑ

Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος οὐλομένην...
Ispei migolâma zhaná, Ahilléavono parátiko ifkô...

ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη ...
Dúmi migolâma zhaná, za zhókne chülâka umé da právi mlógo rábatï, zhîyen ye abigrával na mlógo mestá ...


Νέα μετάφραση 
της Ιλιάδας και της Οδύσσειας στην πομακική
από τον Πομάκο δημοσιογράφο Σεμπαϊδήν Καραχότζα

15 Νοεμβρίου 2017. Η σημερινή μέρα είναι ιδιαίτερα σημαντική τόσο για τους Πομάκους όσο και για τις ομηρικές μεταφράσεις. Για τους Πομάκους διότι έχουν πλέον μεταφρασμένες στη μητρική τους γλώσσα τις εισαγωγές της Ιλιάδας και της Οδύσσειας και για τις ομηρικές μεταφράσεις διότι προστίθεται άλλη μία αξιόλογη μετάφραση στις εκατοντάδες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα.

Τα έργα του Ομήρου έχουν φωτίσει μέχρι σήμερα εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Αποτελούν μέτρο σύγκρισης για όλους τους ποιητές της γης. Όσοι μπορούν να κατανοούν το πρωτότυπο κείμενο είναι ιδιαίτερα τυχεροί. Όμως και όσοι αναπλάθουν τα αιώνια κείμενα του Ομήρου σε άλλες γλώσσες είναι εξίσου τυχεροί γιατί καταφέρνουν να ταξιδέψουν στο χρόνο και στο χώρο πηγαίνοντας τρεις χιλιάδες χρόνια πίσω, ακολουθώντας τους Αχαιούς στην εκστρατεία τους για την κατάληψη της Τροίας και μετά ακολουθώντας τον Οδυσσέα στο μακρινό ταξίδι του γυρισμού.

Η απόφαση του Σεμπαϊδήν Καραχότζα να αναμετρηθεί άλλη μια φορά με σημαντικά κείμενα κλασικών συγγραφέων και να τα αποδώσει στη μητρική του γλώσσα δείχνει το ψυχικό σθένος ενός ανθρώπου που πολλές φορές μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι μπορεί να τολμά αλλά και να υλοποιεί αυτό που τολμά. Δείχνει επίσης τη δύναμη της μητρικής γλώσσας των Πομάκων, μίας γλώσσας ζωντανής που μπορεί να αποδώσει ακόμα και τα πιο σύνθετα νοήματα όταν βρεθούν άξιοι στοχαστές σαν το Σεμπαϊδήν Καραχότζα να της δώσουν φτερά.

Ο Σεμπαϊδήν  Καραχότζα, ανήκει στην κατηγορία των πρωτοπόρων. Ανήκει στους ανθρώπους που βρίσκονται πάντα δέκα βήματα πιο μπροστά από την εποχή τους.

Οι συγκεκριμένες μεταφράσεις διακρίνονται για την πιστότητα της απόδοσης του πρωτότυπου κειμένου αλλά και για τη ζωντάνια τους. Πιστεύουμε ότι μπορούν να βοηθήσουν τους νέους Πομάκους να προσεγγίσουν τα αθάνατα ομηρικά έπη.

Ευχόμαστε καλή συνέχεια στις πνευματικές αναζητήσεις του εκλεκτού Πομάκου δημοσιογράφου. Είναι βέβαιο πως όσο περισσότερο καλλιεργεί τη μητρική του γλώσσα τόσο περισσότερο θα φωτίζεται και θα φωτίζει.
Σε ευχαριστούμε Σεμπαϊδήν.

Ν.Θ. Κόκκας


Παραθέτουμε πιο κάτω τις σημαντικές μεταφράσεις των εισαγωγών της Ιλιάδας και της Οδύσσειας στα πομάκικα, όπως δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα του Σεμπαϊδήν Καραχότζα:


ILYADA A. 1-8
Ispei mi, golâma zhaná, Ahilléavono parátiko ifkô, Piléavune sîna
Zhána dakára na Yunántse mlógo bólkï
I mlógo yákï dúshï kópeletom prevódi na drúgono dünyó
I astávi mi snágïne yâto za kúchetana
I za vrit divïne píleta. Inazí go Días paíska da stáne.
Ad kogîta zafátiho seftâ da so károt
Atréavïyen sïn i yátse kámatnïyen Ahilléas.
Kotrí ad tâhnïne alláhove gi nagadí da so bóret?

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, μυρί᾿ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾿ ἔθηκε,
πολλὰς δ᾿ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ᾿ ἐτελείετο βουλή, 
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
Tίς τ᾿ ἄρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;


ODISIA A. 1-9
Dúmi mi, golâma zhaná, za zhókne chülâka umé da právi mlógo rábatï
Zhîyen ye abigrával na mlógo mestá, agîta prezô húbavono grádo na Tria
I mlózem insánom kasabîne víde i pazná mi akîlane,
I faf denízene uvótre prekára mlógo rábatï,
Za da si kurtelísa tógavono dúsho i za da si dakára nadzát zhâhne tógavï dóstove íshtot yátse da so vórnot. 
Allá na mazhî da gi kurtelísa dóstovene i da go ishtâsho yátse.
Óti so so zagubíli ad kaknána so tíye kríve právili
Katá míchkï dechyá so izâli gavôdïne Slóntsemune, zhîyen ye Iperíof sïn
I toy gi ye ne astávil da so vórnot nadzát.*

Ακριβέστερη μετάφραση τελευταίου στίχου:
*I toy mi ye zöl zhókne déne ta so vráshtot

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν·
πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ᾽ γ᾽ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.

ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.




Όσοι κατά το παρελθόν έχουν δοκιμάσει να μεταφράσουν τόσο δύσκολα κείμενα κατανοούν τη σπουδαιότητα τους εγχειρήματος. Παραθέτουμε ενδεικτικά κάποιες άλλες μεταφράσεις των ίδιων κειμένων στα ελληνικά, στα βουλγαρικά και στα αγγλικά.

ΙΛΙΑΔΑ Α’ 1-8
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΙΑΚΩΒΟΥ ΠΟΛΥΛΑ
Ψάλλε θεά, τον τρομερό θυμόν του Αχιλλέως
Πώς έγινε στους Αχαιούς αρχή πολλών δακρύων.
Που ανδράγαθες ροβόλησε πολλές ψυχές στον Άδη
ηρώων, κι έδωκεν αυτούς αρπάγματα των σκύλων
και των ορνέων – και η βουλή γενόταν του Κρονίδη,
απ’ ότ’, εφιλονίκησαν κι εχωρισθήκαν πρώτα
ο Ατρείδης, άρχος των ανδρών, και ο θείος Αχιλλέας.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ – ΚΑΚΡΙΔΗ
Τη μάνητα, θεά, τραγούδα μας του ξακουστού Αχιλλέα,
ανάθεμα τη, πίκρες που 'δωκε στους Αχαιούς περίσσιες
και πλήθος αντρειωμένες έστειλε ψυχές στον Άδη κάτω
παλικαριών, στους σκύλους ρίχνοντας να φάνε τα κορμιά τους
και στα όρνια ολούθε —έτσι το θέλησε να γίνει τότε ο Δίας—
απ᾿ τη στιγμή που πρωτοπιάστηκαν και χώρισαν οι δυο τους,
του Ατρέα ο γιος ο στρατοκράτορας κι ο μέγας Αχιλλέας.
Ποιος τάχα απ᾿ τους θεούς τους έσπρωξε να μπούνε σ᾿ έτοια αμάχη;
ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί᾿ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾿ ἔθηκε,
πολλὰς δ᾿ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ᾿ ἐτελείετο βουλή, 
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
Tίς τ᾿ ἄρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;
   
ΟΔΥΣΣΕΙΑ Α’ 1-9
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΡΓΥΡΗ ΕΦΤΑΛΙΩΤΗ
Τον άντρα τον πολύπραγο τραγούδησέ μου, ω Μούσα,
που περισσά πλανήθηκε, σαν κούρσεψε τής Τροίας
το ιερό κάστρο, και πολλών ανθρώπων είδε χώρες
κι έμαθε γνώμες, και πολλά στα πέλαα βρήκε πάθια,
για μία ζωή παλεύοντας και γυρισμό συντρόφων.
Μα πάλε δεν τους γλύτωσε, κι αν το ποθούσε, εκείνους,
τι από δική τους χάθηκαν οι κούφιοι αμυαλωσύνη,
τού Ήλιου τού Υπερίονα σαν έφαγαν τα βόδια,
κι αυτός τους πήρε τη γλυκειά τού γυρισμού τους μέρα.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΚΡΙΔΗ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Τον άντρα, Μούσα, τον πολύτροπο τραγούδα μου, που πλήθος
διάβηκε τόπους, αφού πάτησε της Τροίας το κάστρο το άγιο,
και πολιτείες πολλές εγνώρισε, πολλών βουλές ανθρώπων,
κι αρίφνητα τυράννια ετράβηξε στα πέλαγα η καρδιά του,
για να σωθεί κι αυτός παλεύοντας και πίσω τους συντρόφους
να φέρει· κι όμως δεν τους γλίτωσε, κι ας το ποθούσε τόσο·
τι από τις ίδιες τους εχάθηκαν τις ανομιές εκείνοι —
οι ανέμυαλοι, που τ΄ ουρανόδρομου τα βόδια έφαγαν Ήλιου,
κι αυτός τη μέρα τους αρνήστηκε του γυρισμού.

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν·
πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ᾽ ὅ γ᾽ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.



ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ
Музо, възпей оня гибелен гняв на Ахила Пелеев,
който донесе безбройни беди на войските ахейски,
прати в подземното царство душите на много герои,
тях пък самите предаде за плячка на стръвните псета,
пир за грабливите птици.Тъй волята Зевсова стана,
след като в свада жестока се скараха и се разделиха
мощният цар Агамемнон и вождът Ахил богоравен.
Кой от безсмъртните беше ги хвърлил към грозната разпра?

Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί᾿ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾿ ἔθηκε,
πολλὰς δ᾿ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ᾿ ἐτελείετο βουλή, 
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
Tίς τ᾿ ἄρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;
·         Μετάφραση: Александър Милев, Блага Димитрова, 1969
ΠΗΓΗ: https://chitanka.info/text/2033-iliada

ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ
Музо, запей ми за този герой многоопитен, който
странствува дълго, откакто порути свещената Троя,
много поселища хорски видя и позна обичаи.
Много страдания той по морето пустинно понесе,
своя живот да спаси, а другарите в къщи да върне.
Тях не можа да избави, напусто му грижите бяха.
Грозната участ сами си навлякоха чрез светотатство
ядоха гойните крави на Хелиос Хиперионов
те в слепота. И отне им часа на завръщане богът.
ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν·
πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ᾽ ὅ γ᾽ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.
 Μετάφραση: Николай Вранчев, 1942
ΠΗΓΗ:  https://chitanka.info/text/2284-odiseja


ΑΓΓΛΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΙΛΙΑΔΑΣ
The wrath sing, goddess, of Peleus' son, Achilles, that destructive wrath which brought countless woes upon the Achaeans, and sent forth to Hades many valiant souls of heroes, and made them themselves spoil for dogs and every bird; thus the plan of Zeus came to fulfillment, from the time when first they parted in strife Atreus' son, king of men, and brilliant Achilles. Who then of the gods was it that brought these two together to contend? 
Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, μυρί᾿ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾿ ἔθηκε,
πολλὰς δ᾿ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι· Διὸς δ᾿ ἐτελείετο βουλή, 
ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.
Tίς τ᾿ ἄρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;

ΑΓΓΛΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ
Tell me, O Muse, of the man of many devices, who wandered full many ways after he had sacked the sacred citadel of Troy. Many were the men whose cities he saw and whose mind he learned, aye, and many the woes he suffered in his heart upon the sea, seeking to win his own life and the return of his comrades. Yet even so he saved not his comrades, though he desired it sore, for through their own blind folly they perished—fools, who devoured the kine of Helios Hyperion; but he took from them the day of their returning. 
ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν·
πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ᾽ γ᾽ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ·
αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
ἤσθιον· αὐτὰρ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.