Κak Alláh právi páikase i zalvósa i ptselósa
Iméla enó máiko sas tri mómetsot. Pórvana mómeche yie pléla
i máikai i víka:
- Dái mi momínko vadítsa da pímnom.
I mómechena víka:
- Ni mózhom aisé, ímam rábata, plétam.
I máikai i rétse :
- Alláh da no ta stóri zho da pletésh, da ne právi da
níkaknane.
Zató páikos íma pávezhïnana i zató sa yiéche sgrazní.
Ι máikana víka ikintzína mamínka:
- Dái mi mamínko vadítsa.
- Ni mózhom aisé, mésem léba.
I máikai i rétse :
- Alláh da no ta stóri aitaí zo ta mésis da go ímas na
garbáte. I faf kormáte da ímas aitaí zo ta she petsés.
I zató zalvása íma na garbáne nosi samárene.
I víka ichintzhína mamínkoi:
- Dái mi mamínko vadítsa.
Ι itsintzhína mómetse méseso léba zam stánavo i saz rakóna
zhóna mésesa léba dávai vadítsa.
I Alláh i víka:
- Aitói pita zóta amési da e ainólkun slatká i da e hiléts
za banï.
Zató ptselása íma medáse ainólku slátko kak da edín hiléch.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Πώς ο Θεός έφτιαξε την αράχνη, τη χελώνα
και τη μέλισσα
Ήταν μια μητέρα με τρία κορίτσια. Το πρώτο κορίτσι έπλεκε
και η μητέρα της είπε:
- Δώσε μου κοριτσάκι μου νερό να πιω.
Το κορίτσι είπε:
- Δεν μπορώ τώρα, έχω
δουλειά, πλέκω.
Kαι η μητέρα της είπε:
- Ο Θεός να σε κάνει αυτό που πλέκεις, να μη χρησιμεύει για
τίποτα.
Και γι αυτό η αράχνη έχει τα δίχτυα της και γι αυτό τόσο
ασχημεύει.
Η μητέρα είπε στη δεύτερη κόρη:
- Δώσε μου παιδί μου νερό.
- Δε μπορώ τώρα, ζυμώνω ψωμί.
Η μητέρα της είπε:
- Ο Θεός να σε κάνει αυτό που ζυμώνεις να το έχεις στην
πλάτη σου. Και στην κοιλιά σου να έχεις αυτό που θα το ψήσεις.
Και γι αυτό η χελώνα έχει στην πλάτη της το καβούκι.
Είπε στην τρίτη της κόρη:
- Δώσε μου κοριτσάκι μου νερό.
Και το τρίτο κορίτσι ζύμωνε ψωμί αλλά σηκώθηκε και με το
χέρι που ζύμωνε ψωμί της δίνει νεράκι. Και της είπε ο Θεός:
- Αυτή την πίτα που ζύμωσες να είναι τόσο γλυκιά και να
είναι φάρμακο για κάποιους.
Γι αυτό η μέλισσα έχει το μέλι που είναι γλυκό και τόσο καλό
όσο ένα φάρμακο.
* Από το βιβλίο του ΑΛΗ ΡΟΓΓΟ, ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ
ΠΟΜΑΚΩΝ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΞΑΝΘΗΣ, εκδόσεις Οδυσσέας 2004.
Το βιβλίο «Παραμύθια και Τραγούδια των Πομάκων της Ορεινής
Ξάνθης» είναι μία μικρή ανθολογία του παραδοσιακού προφορικού λαϊκού λόγου των
Πομα΄κων της Ελλάδας. Περιλαμβάνει 22
παραμύθια και 28 τραγούδια γραμμένα στην
πομακική γλώσσα και μεταφρασμένα στα Ελληνικά. Τα περισσότερα προέρχονται από
το χωριό τη Γλαύκη του νομού Ξάνθης και μερικά από τα γύρω χωριά. Καταγράφηκαν
από τον παραδοσιακό Πομάκο μουσικό Αλή Ρόγγο και αποτελούν μία πολύτιμη συμβολή στη μελέτη τόσο της γλώσσας
όσο και του πολιτισμού των Πομάκων της ορεινής Ξάνθης.
